بررسی میزان فراوانی ژن متالوبتالاکتامازVIM1 در سویه های سودوموناس آئروژینوزای بیمارستانی با مقاومت چند گانه

 مقدمه و هدف: هدف از این مطالعه، شناسایی و بررسی میزان
فراوانی ژن متالوبتالاکتامازVIM1 در سویه های
سودوموناس آئروژینوزای بیمارستانی با مقاومت چند گانه بود. متالوبتالاکتامازها
قادر به هیدرولیز طیف وسیعی از بتالاکتام ها از جمله پنی سیلین ها، سفالوسپورین ها
و کارباپنم ها هستند، اما توانایی هیدرولیز مونوباکتام ها (آزترونام) را ندارند.
متالوبتالاکتاماز بر اساس ساختار مولکولی به شش نوع تقسیم می شود که شامل ژنهای:AIM ,SPM ,SIM ,GIM ,IMP ,VIM هستند و بین آنها VIM در سودوموناس آئروژینوزا بارزتر می باشد . ژن های کد کننده
متالوبتالاکتاماز غالباً بر روی اینتگرون ها به ویژه اینتگرون کلاس یک یافت می
شود. علاوه بر سودوموناس آئروژینوزا ، این ژن ها در باکتری هایی نظیر E.coli ،
کلبسیلاپنومونیه و آسینتوباکتر بومانی نیز دیده می شوند. افزایش انتقال این ژن ها
از سودوموناس آئروژینوزا به اعضای خانواده
انتروباکتریاسه، سبب توسعه این گونه از مقاومت ها در سایر باکتری ها گردیده است. مواد و روش کار: در این تحقیق،
ایزوله های بالینی با مقاومت چندگانه از بیماران بستری در بیمارستان های اصفهان جمع
آوری گردید. سویه ها از نمونه های مختلف مانند
ادرار، خون، خلط، تنفسی و ... جمع آوری
گردیدند. تست های بیوشیمیایی جهت شناسایی سویه های سودوموناس آئروژینوزا انجام شد.
میزان مقاومت سویه ها به آنتی بیوتیک های مختلف بررسی و در نهایت فراوانی ژن VIM1به روش
مولکولی (PCR) شناسایی شد.  نتایج و بحث: میزان مقاومت
سویه ها به آنتی بیوتیک های سیپروفلوکساسین %56، جنتامایسین %59، توبرامایسین %61، آمیکاسین %65، ایمی پنم %55، سفپیم %55، سفتازیدیم %57، سفتریاکسون
%60،
سفوتاکسیم %62،
اگزاسیلین %100و
پیپراسیلین %48
بود. همچنین در بررسی های مولکولی ، 12
سویه (18%)
از سویه های با مقاومت چند گانه حامل ژن VIM1بودند.
بنابراین می توان گفت میزان شیوع ژن های متالوبتالاکتاماز در نمونه های
بالینی روند رو به رشدی داشته است ، که
این امر منجر به افزایش انتقال ژن های مقاومت گردیده است.