بررسی میزان شیوع انگل داکتیلوژیروس درآبشش ماهی قزل آلادراستخرهای پرورشی شهرستان زابل

 خانواده ژیلودااکتیلیده دارای 3جنس و100گونه مختلف است که
انگل مهره داران پست (ماهیان،دوزیستان وخزندگان )وبی مهرگان است.از جنس
داکتیلوژیروس حداقل100گونه تاکنون تشخیص داده شده است وچون عمدتادرآبشش هازندگی
میکنندبه ترماتودهای آبشش معروف هستند.شایع ترین گونه آن درجهان داکتیلوژیروس
واستاتوراست.به کرم قلابدارخونخوارآبشش ماهیان معروف است وازسلولهای پوششی وسپس
ازخون ماهیان به شدت تغذیه میکنند.وسبب خونریزی شدید،لخته وخلط وتغییررنگ آبشش
هامیشودومرگ ومیرزیادی به همراه دارد. مقدمه و هدف ازاین تحقیق شناسائی میزان آلودگی انگل
داکتیلوژیروس درماهی قزل آلامیباشد. محل میزبانها ،وپراکندگی جغرافیائی انگل این ترماتودها،عمدتاپوست کلیه ماهیان آب شیرین وبسیاری
ازماهیان دریائی راموردحمله قرارداده ولی ممکن است آبششهاوباله هارانیزآلوده
سازند،درمراکزپرورش ماهی به ویژه درصورتی که شدت آلودگی بیشترازحدمعمول وهمراه
بافقرموادمغذی آب باشد،ممکن است آلودگی توام به داکتیلوژیروس دیده شود.آلودگی به
این انگلهاازسراسردنیاگزارش شده است. برای انجام تحقیق به 12استخرپرورشی مراجعه نموده
وتعداد10-5قطعه ماهی ازهرکدام به طورتصادفی برداشت نموده وبرای جداسازی
انگل،باخراش پوست درنواحی آلوده ویابرداشت قطعه ای از آبشش وگذاردن آن روی لام
واضافه کردن چندقطره آب به آن ،درزیرمیکروسکوپ به جستجوی انگل پرداخته.که دراین
بررسی که بین ماههای دی تااسفند سال1388انجام گرفت از تعداد60قطعه ماهی قزل آلا گسترش مرطوب آبشش تهیه ،که
ازاین تعداد 16لاشه آلوده به این ترماتودبودند.