اثر عصاره آبی گل گیاه بومادران بر روی تغییر سطح آنزیم های کبدی ناشی از تجویز داروی دوکسوروبیسین در موش های صحرایی

 مقدمه و هدف: دوکسوروبیسین که
یک آنتی بیوتیک آنتراسایکلین می باشد و به گونه ای گسترده در درمان بسیاری از
نئوپلاسم ها مورد استفاده قرار می گیرد، عوارض جانبی متعددی را موجب می گردد که
مسمومیت کبدی یکی از آنهاست. . مطالعه حاضر به منظور بررسی کارایی عصاره آبی گل
بومادران که دارای خواص آنتی اکسیدانتی می باشد، به عنوان ترکیبی محافظ در برابر
مسمومیت کبدی متعاقب درمان با دوکسوروبیسین صورت پذیرفت.  مواد و روش کار: برای انجام این
آزمایش 24 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار به چهار گروه تقسیم شدند. دو گروه از موش
ها داروی دوکسوروبیسین را به میزان چهار میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن به
صورت داخل صفاقی در روز های 1، 7، 14، 21 و 28 دریافت کردند. یک گروه از گروههای
فوق عصاره آبی گل بومادران را روزانه به میزان2/1 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن
بدن به صورت خوراکی چهار ساعت پس از تجویز دریافت می نمود. گروه کنترل و گروهی که
تنها عصاره را دریافت می کرد نیز در نظر گرفته شد. نتایج و بحث: بررسی های
بیوشیمیایی انجام شده در این مطالعه افزایش معنی داری را در سطوح سرمی اسپارتات
ترنس آمیناز (AST)، آلانین ترنس آمیناز (ALT)، آلکالین
فسفاتاز (ALP) و لاکتات دهیدروژناز (LDH) در موش های صحرایی
تحت درمان با داروی دوکسوروبیسین در مقایسه با گروه کنترل نشان داد. تجویز عصاره
آبی گل گیاه بومادران متعاقب تجویز داروی دوکسوروبیسین سطوح شاخص های سرمی را به
صورت معنی داری به سمت مقادیر مشاهده شده در گروه کنترل سوق داد. چنین به نظر می
رسد که اختلال در ساختار و عملکرد غشاء هپاتوسیت ها در نتیجه هجوم گونه های فعال
اکسیژن (ROS) حاصل از متابولیسم داروی دوکسوروبیسین، نشت
آنزیم های فوق را به داخل جریان خون سبب می شود. از سوی دیگر عصاره آبی گل گیاه
بومادران به سبب دارا بودن ویژگی های آنتی اکسیدانتی قابل ملاحظه و در نتیجه
قابلیت مهار رادیکال های آزاد قادر خواهد بود در برابر واکنشهای ناخواسته ناشی از
این دارو نقش حفاظتی ایفا کند و به عنوان گزینه ای مناسب جهت ارتقاء کارکرد های
درمانی داروی دوکسوروبیسین مورد استفاده قرار گیرد.