مطالعه توزیع فصلی و جغرافیایی کک پولکس ایریتانس در گوسفندان و اماکن انسانی روستاهای استان کردستان

 مقدمه و هدف: کک هاازانگل های
خارجی انسان و حیوانات اهلی هستند که علاوه بر گزش های دردناک ناقل بیماری های
عفونی به انسان و دام می باشند . مطالعه حاضر به منظور تعیین فراوانی، توزیع فصلی
و جغرافیایی کک پولکس ایریتانس در محیط های روستایی و نشخوارکنندگان کوچک در
دامداری های استان کردستان انجام شد. مواد و روش کار: در این مطالعه
از 2900 راس گوسفند در 26 دامداری و 26 امکان انسانی در 18 روستای استان کردستان
به صورت تصادفی و در فصول مختلف سال 1391 نمونه برداری شد. کک های جمع آوری شده به
آزمایشگاه انگل شناسی دانشکده دامپزشکی داشگاه ارومیه انتقال داده شدند. نمونه های
جمع آوری شده پس از شفاف سازی و آبگیری شناسایی گردیدند. نتایج و بحث: در این مطالعه
1600 راس گوسفند (17/55درصد) و 18 امکان انسانی آلوده به کک پولکس ایریتانس بودند.
بیشترین فراوانی آلودگی در گوسفندان900 جوان زیر سال (30/31درصد) بود. تعداد 1323
کک پولکس ایریتانس (820 عدد ماده و 503 عدد نر) جدا شد. 950 عدد کک از گوسفندان
(نسبت تعداد کک به هر راس گوسفند6/0عدد) و 373 عدد کک پولکس ایریتانس از اماکن
انسانی جمع آوری گردیدند. توزیع بدنی کک ها عمدتا از ناحیه پشتی (100درصد) بود.
توزیع جغرافیایی آلودگی کک پولکس ایریتانس در دام های تحت مطالعه در مناطق مختلف استان کردستان نشان داد که بیشترین میزان آلودگی در
چهار فصل در منطقه ماراب بود. آلودگی دام به کک پولکس ایریتانس در تمامی فصول سال
وجود داشت ولی بیشترین میزان آلودگی در فصل تابستان (8/41درصد) بود. نتایج مطالعه
حاضر بیانگر شیوع کک پولکس ایریتانس در گوسفندان و اماکن انسانی بود که از نظر
انتقال عوامل بیماری زا با اهمیت بوده و بایستی اقدامات کنترلی درمنطقه به عمل آید.