اثر عصاره گیاه ترخون (Artemisia dracunculus L) بر روی انگل تریکوموناس گالینه در مقایسه با داروی مترونیدازول در محیط آزمایشگاهی

 مقدمه و هدف : انگل
تریکوموناس گالینه, تک یاخته تاژکداری است که درقسمت فوقانی دستگاه گوارش و سایر
اندام های حیاتی گونه های مختلف پرندگان اهلی و وحشی زیست می کند. مترونیدازول به
عنوان داروی انتخابی در درمان تریکومونیازیس در انسان و حیوان مطرح است. به دلیل
اثرات جانبی مترونیدازول و افزایش مقاومت دارویی انگل و همچنین تمایل روز افزون
استفاده ازداروهای گیاهی جایگزین در سال های اخیر, هدف از انجام این مطالعه بررسی
تاثیر عصاره ی گیاه ترخون بر انگل تریکوموناس گالینه به عنوان درمان آلترناتیو در
محیط آزمایشگاهی بود. مواد و روش کار : در این مطالعه
ی تجربی, عصاره ی آبی و الکلی ترخون به روش سوکسله استخراج گردید و دزهای 1.56,
3.12, 6.25, 12.5, 25, 50, 100, 200 mg/ml فراهم شد. هر کدام از غلظت های مذکور را به
لوله ای حاوی محیط کشت دیاموند و دی متیل سولفات 2% اضافه گردیدند. در ادامه انگل تریکوموناس
گالینه را که با روش سوآب دهانی از کبوتران آلوده جداسازی شده بود را پس طی مراحل
تشخیص و شمارش با لام هموسیتومتری و رقت سازی در آزمایشگاه انگل شناسی به محیط های
کشت حاوی عصاره ترخون و محیط های کشت حاوی دز درمانی مترونیدازول (10-1 ug/ml) اضافه گردید.
طی ساعات 1, 2, 6, 12, 24 و 48 میزان خاصیت ضد تریکومونادی لوله ها از نظر تعداد و
تحرک انگل بررسی شد و در نهایت حداقل غلظت مهارکنندگی (MIC) و حداقل غلظت
کشندگی (MLC) عصاره های ترخون با داروی مترونیدازول
مقایسه گردیدند. بحث و نتایج : عصاره گیاه
ترخون روند کاهش معنی داری را بر تعداد انگل ها برحسب زمان نشان داد (05/0 >P). با این وجود
مترونیدازول در ساعت 2 باعث مرگ انگل ها گردید (MIC