فیلوتایپینگ جدایه های اشریشیاکلی از موارد اسهال انسانی در ارتباط با ژن های بتالاکتاماز در شهرستان همدان

 مقدمه و هدف: گسترش مقاومت
های آنتی بیوتیکی در میان باکتری ها به ویژه اشریشیاکلی، یکی از معضلات در درمان
عفونت های بیمارستانی می باشد. از سوی دیگر فیلوتایپینگ و آنالیز زمینه فیلوژنی
جدایه های اشریشیاکلی روشی جهت تعیین سیر تکاملی و قابلیت بیماریزایی این باکتری
است. هدف از این بررسی شناسایی ژن های کد کننده بتالاکتاماز، تعیین الگوهای مقاومت
دارویی و همچنین تعیین هویت جدایه ها از موارد اسهال انسانی در شهرستان همدان بوده
است. مواد و روش کار: در این مطالعه 96
جدایه از موارد عفونت های گوارشی در انسان بررسی شدند. DNA جدایه ها به
روش لیز استخراج شده و جدایه ها از نظر حضور ژن های
blaTEM، blaSHV،
chuA،
yjaA و
TSPE4.C2 به روش PCR بررسی شدند.
همچنین مقاومت آنتی بیوتیکی تمام جدایه ها نسبت به 9 آنتی بیوتیک به روش انتشار
دیسک انجام شد. نتایج و بحث: تمامی 96 جدایه
بررسی شده در 4 فیلوتایپ اصلی A (1/52 درصد)، B1 (1/2 درصد)، B2 (4/10 درصد)
و D (4/35 درصد) انتشار داشتند. جدایه های مورد
آزمایش در 6 تحت گروه فیلوژنی دسته بندی شدند که بیشترین فراوانی آن ها مربوط به
تحت گروه A0، 33 جدایه (4/34 درصد) و سپس تحت گروهD1، 24 جدایه
(25 درصد) بوده است. همچنین، 17 جدایه در تحت گروه A1، 10 جدایه در
تحت گروه B22، 2 جدایه در تحت گروه B1 و 10 جدایه
در تحت گروه D2 قرار گرفتند. در این بررسی 35 (36.5 درصد)
جدایه مولد بتالاکتامازهای وسیع الطیف یا ESBLS
بودند که 27 (1/77 درصد) جدایه از نظر ژن blaTEM
و 8 (9/22 درصد) جدایه از نظر ژن blaSHV مثبت بودند. بیشترین مقاومت آنتی بیوتیکی
نسبت به سفازولین 98 درصد (94 جدایه) و کمترین مقاومت مربوط به نیتروفورانتویین
8.3 درصد (8 جدایه) مشاهده گردید.