مطالعه کشتاری میزان نسبی شیوع الگوهای هیستوپاتولوژی ضایعات کبدی در شتر

 مقدمه و هدف: در مطالعه حاضر
که در بهار سال جاری (1391) و در کشتارگاه سمنان به اجرا در آمد، الگوهای هیستوپاتولوژیک
لزیون های کبدی شتر (Camelus deromedarius) مورد بررسی و تحقیق قرار گرفت.  مواد و روش کار: در این مطالعه از
مجموع 254 نفر شتر نحر شده، 100 نفر شتر بطور راندوم انتخاب و تحت بازرسی پس از
مرگ قرار داده شدند.  نتایج و بحث: که در مجموع در 40 لاشه، کبدها واجد یک یا چند لزیون ماکروسکپی بودند. از موارد مثبت با لزیون
های ماکروسکپی، نمونه بافت کبدی در ابعاد مناسب اخذ، در فرمالین بافر 10 % تثبیت، و سپس
تحت روش های روتین هیستوتکنیک، بلوک های پارافینی تهیه گردید. در نهایت مقاطع 5
میکرونی آماده و به روش H&E رنگ آمیزی شدند. در مطالعه مقاطع رنگ آمیزی شده
عمده ترین لزیون های مشاهده شده در کبد شترهای نحر شده عبارت بودند از: کیست
هیداتیک (65%
)، سیروز کبدی (10%
)، لیپیدوزیس (5/12 %
)، آبسه های کبدی (4/0%
)، تجمع گلیکوژن (5/2 %)،
لیپوفوشین (5/17%)،
کیست های کلسیفه (5/2%)،
کلانژیت  (8/2% ) و کلانژیوهپاتیت (5% ). مطالعه
حاضر نشان داد که بیماری ها و لزیون های کبدی در شتر یک مسئله مهم بوده که می
تواند اثر منفی بر صنعت پرورش شتر در شهرستان سمنان داشته، و بلحاظ انتقال بیماری
های زنوتیک فاکتوری خطر آفرین برای مصرف کنندگان فراورده های این حیوان در این
شهرستان بشمار می آید.