روش شناسی و ارزیابی مدیریت خطر بر اساس تفاوت‌های میان مباحث ایمنی ‌زیستی و امنیت‌ زیستی در آزمایشگاه

 در آزمایشگاه‌های تحقیقاتی به منظور رعایت ایمنی افراد و کارکنان آزمایشگاه‌ها، مدیریت مواد آلوده و حفظ اطلاعات مربوط به طرح‌های تحقیقاتی؛ دو طرح و برنامه کاری مجزا قابل اجرا است که عبارتست از ایمنی زیستی و امنیت زیستی(Biosecurity practice). ایمنی زیستی و امنیت زیستی به نوعی به یکدیگر وابسته‌اند اما از نظر مفهومی متمایز هستند. برنامه‌های ایمنی زیستی، مخاطرات رویارویی با عوامل زیستی خطرزا را برای افراد و محیط زیست کاهش داده و یا عملاً حذف می‌کند اما موضوعیت امنیت زیستی پیچیده‌تر است و با ایجاد محدودیت دسترسی به امکانات آزمایشگاهی، مواد و اطلاعات مربوط به کارهای تحقیقاتی و امکانات آزمایشگاهی محقق می‌گردد. امنیت زیستی و ایمنی زیستی مؤلفه‌های مشترکی را با یکدیگر به اشتراک می‌گذارند. هر دو آن‌ها بر مبنای ارزیابی خطرات (Risk assessment) و روش شناسی مدیریت، مهارت کارکنان و مسؤولیت پذیری، کنترل و پاسخ‌گویی در قبال مواد مورد نیاز تحقیق، مدارک انتقال مواد، آموزش، طرح‌های اضطراری و مدیریت برنامه عمل می‌کنند(2). برنامه ارزیابی خطرات ایمنی زیستی و امنیت زیستی به منظور تعیین سطوح مناسب کنترل، در هر یک از دو نقشه کاری اجرا می‌شود.