بیماری های کرمی حیوانات و راه های مختلف تشخیص آن ها بخش اول:روش های تشخیص انگل شناسی

  خلاصه :   اگر چه آزمایشگاه‌های تشخیص بیماری‌های حیوانات در سازمان‌های اجرائی، خدماتی، آموزشی و پژوهشی وجود دارد ولی گزارش جامعی درباره نقش این آزمایشگاه‌ها در تشخیص بیماری‌های حیوانات موجود نیست، بنابراین ممکن است هم آزمایشگاه و هم آزمایش­دهنده به اهمیت آزمایشگاه در تشخیص بیماری‌ها اشراف کامل نداشته باشند. تشخیص آلودگی‌های کرمی با توجه به وقوع شکل مزمن آن­ها به‌خصوص در مناطقی با آب و هوای معتدل، با تکیه بر علائم بالینی صرف، در اکثر موارد میسر نیست، به همین دلیل است که باید از روش‌های آزمایشگاهی در تشخیص آن­ها استفاده شود. در تشخیص آزمایشگاهی بیماری‌های کرمی می‌توان از روش‌های انگل‌شناسی و غیر انگل‌شناسی، نظیر روش‌های سرمی و مولکولی استفاده کرد. در بهره‌گیری از این روش‌ها، توجه دقیق به درستی روش انتخابی اعم از نوع روش، مواد و وسایل، در نظر گرفتن موارد مثبت و منفی کاذب، رعایت اصول نمونه‌‌برداری و ... از موضوعات قابل تأمل بوده که باید مد نظر آزمایشگاه قرار گیرد.   معمولاً روش‌های انگل‌شناسی مبتنی بر جستجوی اجرام انگلی در نمونه تحت آزمایش هستند که بسته به مورد، به طرق مختلفی انجام خواهند گرفت. در این روش­ها با آزمایش نمونه‌های مرضی مانند: مدفوع، خون، ادرار، خلط، ضایعات پوستی، ترشحات چشمی، مغز و نخاع و بیوپسی می‌توان با دقت بیشتری وجود و شدت آلودگی را تعیین کرد تا بر اساس معیارهای موجود اقدامات لازم برای درمان، کنترل و پیشگیری از آن به عمل آید.   در بخش اول این نوشتار تحلیلی، روش‌های انگل‌شناسی و در بخش دوم روش‌های غیر انگل‌شناسی بیماری های کرمی حیوانات شرح داده خواهد شد.