مقدمه : بیماری کیسه شنا یکی از شایعترین بیماریهای ماهیان آکواریومی است و منشا آن در بیشتر منابع ویروسی و در بعضی از منابع باکتریایی ذکر شده است. این بیماری مستقیما کیسهی شنای ماهی را درگیر می کند. کیسهی شنا یک اندام داخلی و کیسه ای شکل در بدن ماهی است که درون آن پر از نوعی گاز است و ماهی به وسیله آن بدون صرف انرژی اضافی تعادل خود را در عمق های مختلف آب حفظ میکند. روش کار: در ابتدا تعداد 20 عدد ماهی گلدفیش مبتلا به بیماری در دو دسته 10تایی مورد بررسی قرار گرفتند. گروه اول با تتراسایکلین و گروه دوم با سولفات نئومایسین تحت درمان قرارگرفتند. با برقراری شرایط لازم مانند افزایش دما تا 30 درجه سانتی گراد و اضافه کردن یک قاشق غذاخوری نمک بدون ید در هر 20 لیتر آب ، درمانهای دارویی آغاز گردید. قبل از اضافه کردن داروها به هر گروه 25% از آب هر آکواریوم تخلیه گردید. سپس 250 میلی گرم دارو به ازای هر 8/37 لیتر آب طی 7 روز متوالی طبق پروتکل درمان به آب اضافه گردید.در طی پروسه درمان از گروه اول 1عدد و از گروه دوم 2عدد از ماهی ها تلف شدند. اما در نهایت از هر دو گروه تعداد 6عدد از ماهی ها درمان شدند. بحث و نتیجه گیری : بررسی ها نشان داد گروه اول که تحت درمان با تتراسایکلین بودند 67/66% پاسخ مثبت به درمان نشان داده اند اما گروه دوم که تحت درمان با سولفات نئومایسین بودند 75% پاسخ مثبت به درمان را نشان دادند ، بنابراین نتیجه این بررسی حاکی از این است که برای درمان بیماری کیسه شنا در ماهی گلدفیش ، داروی سولفات نئومایسین نسبت به تتراسایکلین عملکرد بهتری دارد.