بررسی ارتباط بین نمره وضعیت بدنی و تعداد شکم زایش با نرخ باروری در اولین تلقیح در گاوهای هلشتاین

مقدمه: پژوهش حاضر با هدف ارزیابی تاثیر وضعیت بدنی گاوها و تعداد شکم زایش بر میزان آبستنی در اولین تلقیح انجام پذیرفت. روش کار: به این منظور، 97 گاو شیری چند شکم زاییده (2 تا 5 شکم) از یک گاوداری صنعتی اطراف شهرکرد انتخاب شدند. ارزیابی وضعیت بدنی گاوها در چهار نوبت: دو ماه قبل از زایمان، زمان زایمان، یکماه بعد از زایمان و در زمان اولین تلقیح پس از زایمان انجام پذیرفت. بحث و نتیجه گیری: زمانیکه میانگینهای اندازهگیری شده برای نمره وضعیت بدنی در زمانهای مختلف نسبت به زایمان به صورت جداگانه در دو گروه آبستن و غیرآبستن در اولین تلقیح مقایسه شدند، مشخص شد که میانگین وضعیت بدنی گاوهای آبستنن و غیرآبستن در هیچکدام از مراحل اندازهگیری، اختلاف معنیداری ندارند. در این مطالعه گاوها از نظر میزان افت وضعیت بدنی به دو گروه تقسیم شدند؛ گاوهایی که در فاصله زمانی زایمان تا اولین تلقیح کمتر از یک واحد کاهش در وضعیت بدنی داشتند و آنهایی که یک واحد و بیشتر کاهش داشتند. مقایسه آماری میانگین آبستنی در اولین تلقیح نشان داد که آبستنی در گروهی که کمتر از یک واحد کاهش در وضعیت بدنی داشتند به طور معنیداری بیشتر از گروه دیگر بود (03/0=P). نرم‌افزار لجستیک رگرسیون نشان داد که احتمال آبستنی با اولین تلقیح در گروه اول 5/4 برابر گروه دوم میباشد (052/0=P و 5/4=OR). در این مطالعه گاوها براساس شکم زایش به دو دسته تقسیم شدند: گاوها با شکم دوم (7/55%) و گاوهایی با شکم سوم و بالاتر ( 3/44%). میزان آبستنی در اولین تلقیح در گاوهای شکم دوم 37% و درگاوهای شکم سوم تا پنجم 6/18% میباشد که این اختلاف از نظر آماری معنیدار است (04/0=P). با استفاده از نرم‌افزار لجستیک رگرسیون مشخص شد که احتمال آبستنی در اولین تلقیح در گاوهای شکم دوم 5/2 برابر بیشتر از گاوهای مسن‌تر می‌باشد (05/0=P و 5/2=OR).