مقدمه : مواد اطراف ما جامد،مایع یا گاز هستند؛ حالت چهارمی از ماده بنام پلاسما وجود دارد که حاصل افزودن انرژی به گازی است که اتم هایش در فرآیند یونیزاسیون؛ یک یا چند الکترون از دست می دهد. در تحقیقات اخیر دانشمندان اظهارکردند که پلاسما روی استریلیزاسیون لوازم پزشکی، ازبین بردن سلولهای سرطانی، ازبین بردن عفونتهای چشمی و استخوانی، پردازش بیماری های پوستی مثل پیودرم، اینتریگو و... اثرات بسیاری دارند. ناحیه اصلی برای کاربرد پلاسما در پزشکی ودامپزشکی درمان زخمها است. این روش چون در دما و فشار اتاق تولید میشود و نیاز به حرارت بالا ندارد به پلاسمای سرد معروف شده است. روش ها : برای تولید پلاسمای سرد مخلوطی از گاز هلیوم(97%) و اکسیژن(3%) را بین دو الکترود وارد می کنند و ولتاژی حدود چندکیلو ولت و فرکانس 60هرتز اعمال می کنند. ذرات باردار پلاسمای تولیدشده درحدود چند میکروثانیه آسیب شدیدی به دیواره سلولی باکتری وارد می کند. از خواص مهم پلاسمای سرد این است که : در فشار اتمسفر(هوا) عمل می کند؛ غیرحرارتی است وخطری برای موجود زنده بعد از تابش ندارد. سه عامل مهم سبب ایجاد خاصیت آنتی باکتریال وضدعفونی کنندگی آن می شود که شامل: ایجاد رادیکال های آزاد و یون های واکنش پذیر -تابش امواج ماورای بنفش -برخورد ذرات پرانرژی به سطح . نتیجه گیری: استفاده از پلاسمای سرد اتمسفری در ترمیم زخم درحالیکه آسیبی به بافتهای سالم مجاور وارد نمی کند می تواند باعث ازبین رفتن باکتری های مضر و ضدعفونی کردن زخم شود و به ترمیم هرچه سریعتر زخم کمک می کند.
)