مقدمه:براکی گناتیا یا دهان طوطی، کوتاهی غیرطبیعی و مادر زادی فک پایین نیز می باشد که اغلب در اسب، خوک و به صورت نادر در سگ دیده می شود. الگو وراثت این ناهنجاری به صورت اتوزومی مغلوب می باشد. رخداد ناهنجاری هایی که در زمان آبستنی به علت اختلال های ژنتیکی ایجاد می شود، میتواند سبب بروز نقص در حیات دام شود. بدین منظور، مطالعه ناهنجاری های جنینی در دامپزشکی اهمیت دارد. روش کار: یک توله سگ یک ماهه ماده نژاد هاسکی، با علائم بی حالی و بی اشتهایی به کلینیک دامپزشکی بخش خصوصی اصفهان ارجاع داده شد. پس از معاینات کلینیکی و اخذ گراف رادیولوژی، مشاهده شدکه فک پایین 8 میلی متر کوتاه تر از فک بالا بوده و در نمونه ادرار اخذ شده، موردی دیده نشد. درنمونه خون، لنفوسیتوز خفیف که ناشی از فرو رفتن دندان های فک پایین در کام سخت و ایجاد عفونت در ناحیه دهان شده بود،دیده شد. طبق گفته صاحب دام، در زایمان های قبلی مادر، توله ای با این اختلال دیده نشده بود. بحث و نتیجه گیری: ناهنجاری های استخوانی می تواند منشا ژنتیکی داشته باشند. اگر چه یافتن یک ژن، به عنوان دلیل اصلی این نوع ناهنجاری ها، در زمانی که تعداد موارد گزارش شده بسیار اندک شمار است، بسیار مشکل بوده و نوع جیره مصرفی در زمان آبستنی می تواند در بروزاین نوع اختلالات اهمیت داشته باشد.
)