مقدمه:دیسپلازی، یک ناهنجاری اسکلتی شایع در سگ هایی نظیر ژرمن شپرد، لابرادور و همچنین سگ های نژاد کوچک می باشدکه ممکن است مفصل ران دارای یک ساختار غیر طبیعی یا حفره ران در جایگاه مناسبی وجود نداشته باشد. بهترین روش درمان این ناهنجاری، آرتروپلاستی یا تعویض مفصل است که با هدف کاهش میزان درد و افزایش توان حرکتی در مفصل انجام می گردد.علت اصلی دیسپلازی مادرزادی عوامل ژنتیکی است که در سگ های جوان، علائم می تواند از چهاریا شش هفتگی (بسته به نژاد) نمایان شود. روش کار و بحث: در بررسی های تحلیلی مطالعات کتابخانه ای و مجلات معتبر، عواملی مانند تغذیه، ورزش، چاقی می تواند بر تشدید علائم دیسپلازی تاثیر بگذارد. در صورت عدم موفقیت درمان دارویی ،آرتروپلاستی مفصل لگنی- رانی بهترین روش درمانی در سگ های با وزن سنگین می باشد.این عمل، با برداشت سر و تنه استخوان فمور و کاشت یک سر فلزی در این ناحیه و قراردادن پروتز در ناحیه استوبولوم لگن می باشد.عواملی مانند سن ، وزن، مراقبت های بعد از عمل، مدت زمان گذشت از ایجاد ضایعه، می تواند بر روی درصد موفقیت این جراحی تاثیر بگذارد. نتیجه گیری:از معایب بسیار مهم این نوع جراحی، پر هزینه بودن آن است، اما درصد موفقیت آن نسبت به دیگر روش های درمانی بسیاربیشتر است. طبق مطالعات گذشته نگر،وزن ارتباطی با درصد موفقیت این عمل جراحی نیز ندارند.در نهایت دیسپلازی می تواند در موارد شدید تبدیل به استئوآرتریت شود.
)