اثرات آلکالینیزاسیون ورهیدراسیون برغلظت سرمی پتاسیم درسرم گوساله های تازه متولدشده مبتلابه اسهال

نویسنده

دانشجوی سال چهارم دانشکده دامپزشکی دانشگاه سمنان

چکیده

مقدمه: افزایش غلظت پتاسیم پلاسما در گوساله های تازه متولد شده ی مبتلا به اسهال با اسیدیته ی بالا و کمبود آب بسیار شدید همراه است و بنابراین معمولا با تزریق داخل وریدی مایعات حاوی بیکربنات سدیم اصلاح می شود. هدف شناسایی متغیر های بالینی و آزمایشگاهی که با تغییرات پتاسیم پلاسما در طول دوره ی درمان مرتبط هستند و اثبات اثر محلول هایپرتونیک بیکربنات سدیم(8.4%) بر پتاسیم پلاسما و کاهش آن است. مواد و روش ها: در این مطالعه که از نوع کوهورت صورت گرفته است 71 گوساله ی تازه به دنیا آمده ی مبتلا به اسهال با توجه به یک پروتکل بالینی با استفاده از یک محلول الکترولیت خوراکی و کمپلکسی از سدیم بیکربنات 8.4% (250-750میلی مول)، سالین0.9%(5-10 لیتر) و دکستروز 40% (0.5 لیتر) بصورت انفوزیون وریدی تحت درمان قرار گرفته اند. بحث و نتیجه گیری: انفوزیون با سدیم بیکربنات 8.4% به میزان 250-750 میلی مول بطور فوری و پایدار میزان پتاسیم پلاسما را کاهش داده است. یک ساعت پس از پایان یافتن یا با شروع انفوزیون بیکربنات سدیم 8.4% با قطرات ثابت،تغییرات پتاسیم پلاسما بسیار شبیه به تغییرات PH خون وریدی بوده  است. غلظت های سدیم پلاسما و حجم پلاسما(r:-0.73 , -0.57 , -0.53 , P<0.001 ) تغییرات پتاسیم پلاسما در طی 23 ساعت بسیار مرتبط با تغییرات PH خون وریدی بوده است. وضعیت بالینی هیدراسیون و غلظت کراتینین سرم (r:-0.71 , 0.63 , 0.62 , p<0.001 ) این مطالعه تاکید بر اهمیت قلیایی کردن و اصلاح کم آبی در درمان هیپوکالمی در گوساله های تازه متولد شده ی مبتلا به اسهال دارد.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

-

نویسنده [English]

  • - -

فایل ها

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار