مقدمه: به طور کلی نانو ذرات به علت نسبت بالای سطح به حجم و اندازه کوچک و بر هم کنش سطحی، پایدار می باشند که سبب ایجاد خواص مفیدی در صنایع می شود. نانو ذرات اکسید روی در مواد آرایشی- بهداشتی، بسته بندی، صنایع دارویی و تصفیه آب کاربرد دارند؛ نانوذرات اکسید روی، اثرات زیان‌آوری بر روی سلامت انسان و سایر موجودات می‌گذارند و سبب بروز ضایعات گسترده می‌گردند. مطالعه سمیت نانوذرات در سلول های زنده و در چارچوب آلودگی زیست محیطی بسیار ارزشمند است. مطالعه حاضر به منظور بررسی سطوح آنزیم های کبدی متعاقب تغییرات هیستوپاتولوژیک در کبد صورت گرفت. روش کار: این مطالعه تجربی بر روی 30 سر موش صحرایی نر بالغ انجام شد. این حیوانات به صورت تصادفی در سه گروه کنترل، شم تیمار شده با نرمال سالین و گروه درمان که به صورت تزریق درون صفاقی نانو ذره اکسید روی را با دوز 75 میلی گرم/کیلوگرم به مدت چهارهفته، هر هفته دو بار دریافت کردند تقسیم بندی شدند. سپس، خونگیری مستقیما از قلب آن ها انجام شده و نمونه های خونی به منظور جداسازی سرم به آزمایشگاه ارسال گردید. بحث و نتیجه گیری: نتایج حاصل از این مطالعه نشان داد که مقادیر آنزیم های کبدی از جمله آسپارتات آمینوترانسفراز (AST)، آلانین آمینوترانسفراز (ALT) و آلکالین فسفاتاز (ALP) در مقایسه با گروه کنترل افزایش یافته است که بیانگر سمیت کبدی نانوذرات اکسید روی همراه با آثار تخریبی بر روی سلول های کبدی و همچنین انسداد مجاری صفراوی می باشد.
)