مقدمه: پرورش مرغ بومی نقش بسزایی در اقتصاد خانواده به‌خصوص خانواده‌های روستایی دارد. مرغ‌های بومی به دلیل ارتباط آزاد با محیط اطراف خود، در معرض ابتلا به انواع انگل‌ها قرار می‌گیرند. هدف از این مطالعه بررسی آلودگی انگلی دستگاه گوارش مرغ بومی اطراف شهرستان قم می‌باشد. روش کار: تعداد٣٥ قطعه مرغ بومی که دارای علائم لاغری، ژولیدگی پر، ضعف و اسهال بودند به‌طور تصادفی انتخاب گردیدند و بعد از کالبدگشایی دستگاه گوارش موردبررسی قرار گرفت و انگل‌های جداشده جهت بررسی به آزمایشگاه ارسال شد. بحث و نتیجه: نتایج حاصل از بررسی نشان داد که اکینوستوما مارولوتوم ٥٧/٢٨ ٪، رایه تنیا تترا گونا ٨٥/٢٢٪، آپاتمون گدا سیلیس ٥٧/٨٪، هیپودرائوم کونوئیدوم ٧١/٥٪ و رایه تنیا اکینو بوتریدا ٨٥/٢٪ بود. ازآنجایی‌که آلودگی در دستگاه گوارش مرغ‌های بومی اطراف شهرستان قم وجود دارد، می‌بایست اقداماتی جهت کنترل و پیشگیری و با تأکید بر رعایت مدیریت صحیح بهداشتی انجام گیرد.
)