مقدمه: اساس موفقیت یک گاوداری شیری برپایه تولید مثل آن نهاده شده است و عملکرد خوب تولیدمثلی یکی از اجزاء مهم وکلیدی مدیریت گاوداری شیری میباشد. دلایل زیادی برای عدم کارایی سیستم تولیدمثلی در گاوهای شیری وجود دارد. توجه بسیاری از دامپزشکان و تولید کنندگان متوجه بیماریهای تولیدمثلی شده و روز به روز بر میزان مطالعات و بررسی ها در مورد بیماریهای رحم و بخصوص در رابطه با اندو متریت های بعد از زایش بیشتر شده است، زیرا این عارضه در راس علل عدم باروری در گاو شیری قرار دارد. التهاب لایه اندومتر رحم همواره مرتبط با عفونتهای اکتسابی حین کمک به گوساله زایی میباشد. در طی دوره پس از زایمان حدود 90% از گاوها دچار اندومتریت میشوند که بر شاخص های تولیدمثلی اثر منفی دارد. روش کار: ابتدا به معرفی سیستم تناسلی گاوهای شیری پرداخته شد. سپس با بررسی عفونتهای رحمی شایع مانند اندومتریت مشخص شد دو باکتری اشریشیاکلی و آرکانوباکترپایوژنز در ابتلا به این عفونتها سهم بسزایی دارند. سپس به بررسی نحوه بیماری زایی این باکتریها ، چگونگی تشکیل بایوفیلم و نحوه مقاومت آنتی بیوتیکی آنها پرداخته شد. در نهایت اثر منفی این بیوفیلم ها در تداوم اندومتریت در ارتباط با میزان باروری گاوهای شیری بررسی و شناسایی شد. بحث و نتیجه گیری: پس از انجام بررسیهای گفته شده ، مشخص شد بایوفیلم های تشکیل شده در سیستم تناسلی گاوهای شیری در بسیاری از مواقع به آنتی بیوتیک های مصرفی مقاوم هستند و این امر موجب ادامه یافتن اندومتریت میشود. تداوم اندومتریت ، رحم را تبدیل به محیط نامناسبی برای جنین کرده و همچنین ممکن است عمل تخمدان را تحت تاثیر قرار دهد ، در نتیجه باعث افزایش تعداد تلقیح به ازای گیرایی ، افزایش بازه زایمان تا اولین تلقیح ، افزایش بازه زایمان تا تلقیح منجر به آبستنی و کاهش احتمال آبستنی و کاهش میزان باروری میشود.
)