بررﺳﯽ ﻣﯿﺰان آﻟﻮدﮔﯽ ذرت ﻣﺼﺮﻓﯽ در ﻣﺮﻏﺪاری ﻫﺎی اﺳﺘﺎن کرمان ﺑﻪ ﺗﯽ-2ﺗﻮﮐﺴﯿﻦ

نویسنده

دانش آموخته دکترای دامپزشکی،دانشکده دامپزشکی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد گرمسار، گرمسار، ایران.

چکیده

مقدمه: ﻣﺎﯾﮑﻮﺗﻮﮐﺴﯿﻦ ﻫﺎ ﻣﺘﺎﺑﻮﻟﯿﺖ ﻫﺎی ﺛﺎﻧﻮﯾﻪ ﺳﻤﯽ ﺑﺮﺧﯽ از ﻗﺎرچ ﻫﺎی رﺷﺘﻪ ای ﻣﯽ ﺑﺎﺷﻨﺪ و از ﻧﻈﺮ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻧﯽ ﻏﺎﻟﺒﺎ ﻫﯿﺪروﮐﺮﺑﻦ ﻫﺎی ﺣﻠﻘﻮی و ﺑﻪ ﻧﺪرت ﻫﯿﺪروﮐﺮﺑﻦ ﻫﺎی ﺧﻄﯽ ﺑﻮده ﮐﻪ ﻣﻠﮑﻮل ﻫﺎی ﻧﺴﺒﺘﺎ ﮐﻮﭼﮑﯽ داﺷﺘﻪ و ﺑﻪ ﻫﻤﯿﻦ دﻟﯿﻞ ﺑﻪ ﻃﻮر ﻣﻌﻤﻮل ﺑﻮﺳﯿﻠﻪ ﺳﯿﺴﺘﻢ اﯾﻤﻨﯽ اﻧﺴﺎن و دام ﻫﺎ ﺷﻨﺎﺳﺎﯾﯽ ﻧﻤﯽ ﺷﻮﻧﺪ. ﺧﻮراک آﻟﻮده ﺑﻪ ﻣﺎﯾﮑﻮﺗﻮﮐﺴﯿﻦ ﻫﺎ ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﻨﺪ ﺑﺎﻋﺚ اﺧﺘﻼﻻت و ﺑﯿﻤﺎری ﻫﺎی ﺟﺪی در دام ﻫﺎ و در ﻧﺘﯿﺠﻪ ﺑﻪ ﺧﻄﺮ اﻧﺪاﺧﺘﻦ ﺳﻼﻣﺖ اﻧﺴﺎن ﻫﺎ ﺷﻮﻧﺪ. ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ آﻟﻮدﮔﯽ ﻣﺤﺼﻮﻻت ﮐﺸﺎورزی ﺑﻪ ﻣﺎﯾﮑﻮﺗﻮﮐﺴﯿﻦ ﻫﺎ، ﺳﺒﺐ ﺧﺴﺎرات اﻗﺘﺼﺎدی ﺑﺴﯿﺎر در ﺻﻨﺎﯾﻊ ﻏﺬاﯾﯽ، داﻣﯽ و ﮐﺸﺎورزی ﻣﯽ ﺷﻮﻧﺪ. روش کار: در اﯾﻦ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ 34 ﻧﻤﻮﻧﻪ ذرت از ﻣﺮﻏﺪاری ﻫﺎی اﺳﺘﺎن کرمان به ﺻﻮرت ﺗﺼﺎدﻓﯽ از ذرت ﻣﺼﺮﻓﯽ ﻃﯿﻮر ﻧﻤﻮﻧﻪ ﮔﯿﺮی ﺑﻪ ﻋﻤﻞ آﻣﺪه اﺳﺖ. ﺟﻬﺖ اﺧﺬ ﻧﻤﻮﻧﻪ از روش اﺳﺘﺎﻧﺪارد ﻧﻤﻮﻧﻪ ﮔﯿﺮی ازﻣﻮاد ﻏﺬاﯾﯽ و ﻓﺮآورده ﻫﺎی ﮐﺸﺎورزی ﺑﺮای ﮐﻨﺘﺮل رﺳﻤﯽ ﺳﻄﺢ ﻣﺎﯾﮑﻮﺗﻮﮐﺴﯿﻦ ﺑﻪ ﺷﻤﺎره 12004 ﺗﻬﯿﻪ ﺷﺪه ﺗﻮﺳﻂ ﻣﻮﺳﺴﻪ اﺳﺘﺎﻧﺪارد و ﺗﺤﻘﯿﻘﺎت ﺻﻨﻌﺘﯽ اﯾﺮان اﺳﺘﻔﺎده ﮔﺮدﯾﺪه اﺳﺖ و ﺑﻪ روش اﻻﯾﺰا ﻣﯿﺰان ﺗﯽ-2ﺗﻮﮐﺴﯿﻦ در آﻧﻬﺎ اﻧﺪازه ﮔﯿﺮی ﺷﺪ. نتیجه گیری: ﺗﻤﺎﻣﯽ ﻧﻤﻮﻧﻪ ﻫﺎ دارای آﻟﻮدﮔﯽ ﺑﻪ ﺗﯽ-2ﺗﻮﮐﺴﯿﻦ ﺑﻮده، ﻣﯿﺎﻧﮕﯿﻦ آﻟﻮدﮔﯽ در ذرت 15/48 ﻧﺎﻧﻮﮔﺮم در ﮔﺮم ﺑﻮده اﺳﺖ. ﻣﯿﺎﻧﮕﯿﻦ آﻟﻮدﮔﯽ در ﻣﻘﺎﯾﺴﻪ ﺑﺎ ﺣﺪاﮐﺜﺮ ﻣﺠﺎز اﯾﺮان 15 ﻧﺎﻧﻮﮔﺮم در ﮔﺮم بالاتر ﺑﻮده اﺳﺖ.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

-

نویسنده [English]

  • - -