هیپوکامپ بعنوان مرکز سیستم لیمبیک در حافظه است و در پردازش و بازیابی دو نوع حافظه آشکارکننده (Declarative memories) و ارتباطات فضایی (Spatial relationships) در انسان و حیوانات نقش دارد. با توجه به عملکرد هیپوکامپ در فعالیتهای شناختی و هیجانی تحقیقات وسیعی در رابطه با هیپوکامپ صورت می پذیرد و ارتباط آن با بیماری های رایج عصبی مورد بررسی قرار می گیرد. برای مثال زوال عقل (Dementia)، نوعی بیماری دژنراتیو پیش رونده است که سبب اختلال شدید در ظرفیت فکری در اثر از دست دادن یا آسیب دیدن سلول های عصبی مغزی می شود. بیماری آلزایمر شایعترین اختلال تحلیل برنده عصبی است که به عنوان یکی از مهم ترین علل مرگ در سنین بالا محسوب می شود که در آن پلاک های پپتید آمیلوئید بتا به صورت داخل سلولی و خارج سلولی رسوب می کنند که وجود این پلاک ها در هیپوکامپ مانع از انتقال پیام عصبی می شود. هیپوکامپ در لوب گیجگاهی مغز قرار دارد و از لحاظ آناتومیکی شامل هیپوکامپ اصلی (شاخ آمون)، شکنج دندانه دار، توده ریسه ای و قشر انتوراینال است. هر یک از این نواحی از لایه های مختلفی تشکیل شده است که محل قرارگیری اجسام سلولی و زوائد نورون ها است. تحقیقات جدید نشان می دهد که هر کدام از قسمت های هیپوکامپ مسئول عملکرد خاصی است که در بروز بیماری های عصبی دخالت دارد. لذا در این مقاله آناتومی دقیق هیپوکامپ، بافت شناسی لایه های مختلف و جنین شناسی آن مورد بررسی قرار می گیرد. تحقیق در مورد هیپوکامپ، چشم انداز روشنی را برای شناخت کارکرد سیستم عصبی در شرایط فیزیولوژیک و پاتولوژیک گشوده است و تلاش برای درمان برخی بیماریهای رایج عصبی را فراهم می آورد.
)