مقدمه : تومورهای پستانی دومین ضایعه متداول پستانی پس از تغییرات فیبروسیتیک پستان میباشد. تومورهای پستانی فاقد علامت پیش آگهی ساز هستند، با این حال تومورهای بدخیم با معاینات بالینی قابل تشخیص میباشند و اگر اندازه تومور بیشتر از 1 سانتی متر باشد با دست قابل لمس است. روش کار : این بررسی در یک قلاده سگ ماده 5 ساله صورت گرفته است. مقطع بافتی نشان دهنده تکثیر و تزاید اپیتلیال بافت پستانی به صورت بدخیم و بخش مزانشیمی به خصوص استخوانی به ضورت خوشخیم میباشد که به وسیله استخوانی شدن بافت زمینه ای با بستری از فیبرووسکولار شکل گرفته است. سلول های اپیتلیال حالت پلئومرفیسم و چند شکلی شدن را با میزان متوسطی از آنیزوسیتوز نشان میدادند. نکروز بافتی، نفوذ و التهاب سلول ها و ماکروفاژ های کف آلود از دیگر یافته های میکروسکوپی هستند. بحث و نتیجه گیری: درمان تومورهای مختلط سرطانی بدخیم بسیار دشوار است. شیمی تراپی، هورمون تراپی و اشعه تراپی راهکارهای مفیدی برای کنترل برخی تومورهای بدخیم میباشند ولی با این حال این درمان ها به عنوان درمان کمکی بعد از جراحی توصیه میشوند که این کار نیز باتوجه به متاستاتیک بودن یا نبودن تومور انجام می پذیرد.