مقدمه : تومور های ماست سل ها بر اساس موقعیت آن ها در پوست ، حضور التهاب و میزان تمایز آن ها طبقه بندی می شوند. درجه 1 : سلول هایی که به خوبی متمایز می شوند و متاستاز بسیار کمی دارند. درجه 2 : سلول هایی با تمایز متوسط و قدرت متاستاز نسبی به ناحیه اطراف تومور. درجه 3 : سلول هایی با تمایز بسیار کم یا عدم تمایز و پتانسیل بسیار بالای متاستاز. بطور کلی هرچه تمایز سلول های توموری ماست سل ها بیشتر باشد پیش آگهی بهتر است. برای تشخیص قطعی این تومور ، بایوپسی با سوزن باریک و سیتولوژی از توده های پوستی می تواند اانجام گیرد. گربه ماده 2 ساله عقیم نشده ای از نژاد بومی بدلیل وجود یک ناهنجاری در انگشت دوم دست راست به کلینیک ارجاع شد. طی معاینات بالینی و اخذ تاریخچه از صاحب حیوان و با بررسی های اولیه ظاهری مشکوک به تومور در ناحیه شدیم که پس از آن اقدام به نمونه گیری و ارسال به آزمایشگاه شد ، پس از انجام آزمایشات تومور ماست سل ها تایید شد که با توجه به تمایز بالا و عدم متاستاز ، از نوع 1 بود. برداشت جراحی کل انگشت دوم به عنوان درمان این ناهنجاری انتخاب شد. پس از کسب رضایت از صاحب حیوان ، جهت جراحی آسپتیک حیوان آماده گردید. برای آرامبخشی از آسپرومازین و برای بی هوشی عمومی از مخلوط کتامین 10 میلی گرم/ کیلو گرم و دیازپام 0.3 میلی گرم/ کیلوگرم استفاده شد. بعد از بی هوش شدن حیوان قطع انگشت دوم صورت گرفت. همچنین پس از اتمام جراحی از داروی ملوکسی کام استفاده شد و شرایط مراقبت بعد از جراحی از قبیل تزریق آنتی بیوتیک ها بطور کامل انجام گردید. اگر حیوان تحت جراحی قرار نمی گرفت در اثر گسترش احتمالی تومور با مشکلات زیادی رو برو می شد که خوشبختانه با جراحی موفقیت آمیز به زندگی طبیعی بازگشت.
)