گزارش رادیوگرافی چند مورد بیماری جیوب حلقی در اسبان

مقدمه: جیوب حلقی اتساع شیپور استاش هستند. نقش دقیق این ساختارها کاملاً مشخص نیست. هر جیب حدود 300 میلیلیتر حجم داشته و به دو بخش جانبی و داخلی تقسیم میشود. بخش داخلی با ساختارهایی نظیر شریان کاروتید داخلی، اعصاب زوج 9، 11 و 12 و شاخههایی از عصب واگ در ارتباط است. بخش خارجی جیوب حلقی با شریان کاروتید خارجی و اعصاب زوج 9 و 12 مرتبط میباشد. سه بیماری مهم جیوب حلقی mycosis، empyema و tympani میباشند. روش کار: در گزارش حاضر به کمک تکنیک رادیوگرافی از اسبهایی که مشکوک به درگیری جیوب حلقی بودند، تصاویر رادیوگرافی تهیه گردید و با توجه به نشانههای رادیوگرافی ، تشخیص بیماریهای جیوب حلقی به تأیید رسید. در رابطه با empyema حضور مایع در جیوب حلقی باعث افزایش دانسیته در رادیوگراف میشود و همچنین یک خط مایع (Fluid line) نمایان است که به تفریق عارضه از تودههای بافت نرم کمک میکند. در عارضه tympani جیوب حلقی متسع شده و تا مهره اول گردن گسترش پیدا میکنند. رادیوگراف ساده به تشخیص عارضه mycosis کمک نمیکند و تنها ممکن است خط مایعات به دنبال خونریزی مشاهده شود. بحث و نتیجهگیری: با توجه به حساسیت و دقت تشخیص بالای تکنیک رادیوگرافی و در دسترس بودن و هزینه پایینتر آن نسبت به سایر روشها نظیر CT scan، MRI و یا اندوسکوپی، میتوان جایگاه ویژهای برای این تکنیک در تشخیص بیماریهای جیوب حلقی متصور شد. در رابطه با mycosis میتوان از آنژیوگرافی شریان کاروتید جهت تشخیص عارضه بهره برد. در موارد tympani به تهیه رادیوگراف از قفسه سینه جهت بررسی وقوع پنومونی استنشاقی توصیه میشود. از دیگر روشهای سودمند در تشخیص و بررسی بیماریهای جیوب حلقی سونوگرافی میباشد که با کمک این تکنیک میتوان شدت ضایعه، میزان مایعات موجود در جیوب حلقی و یک طرفی یا دو طرفی بودن ضایعه را مورد ارزیابی قرار داد.