مقدمه: در سالهای اخیر استفاده از گیاهان داروئی در قالب غذاهای فراسودمند در کشورهای توسعه یافته و در حال توسعه افزایش یافته است، بطوریکه این ترکیبات بعنوان جایگزین تدریجی داروهای شیمیایی مورد توجه قرار گرفتهاند. همچنین ویژگیهای ضدمیکروبی و ضداکسیدانی آنها در مواد غذایی نیز بسیار حائز اهمیت بوده و در صنایع غذایی پژوهشهای زیادی برای بررسی امکان جایگزینی آنها با نگهدارندههای مصنوعی صورت گرفته یا در جریان هستند. در علوم دامپروری نیز با توجه به تاثیرات نامطلوب استفاده از آنتیبیوتیکها، بحث استفاده از ترکیبات طبیعی از جمله انواع گیاهان دارویی، مورد توجه قرار گرفته است. روش کار: در این پژوهش، مروری بر تحقیقات صورت گرفته در زمینه بررسی اثر مهارکنندگی چند گونه گیاه دارویی متداول (نعناع، آویشن و بومادران زرد) بر رشد میسلیومی سه گونه قارچ رایج (آسپرژیلوس، آلترناریا و پنیسیلیوم) صورت گرفته است. بحث و نتیجهگیری: بر اساس نتایج اعلام شده از سوی پژوهشگران، اسانس آویشن و نعناع اثرات ضد قارچی مناسبی دارند و میتوان از آنها در راستای مهار آلودگیهای قارچی که بدلیل تولید سموم خطرناکی مانند آفلاتوکسین بسیار خطرزا هستند، استفاده نمود اما گیاه بومادران در این زمینه تاثیر بسزایی از خود نشان نداده و برای کنترل آلودگی قارچی توسط این سه قارچ توصیه نمیشود. از طرف دیگر در میان قارچ‌‌های مورد بررسی، آلترناریا و پنیسیلیوم حساسیت بیشتری در برابر این اسانسها از خود نشان دادند در حالی‌که آسپرژیلوس تا حدودی در برابر این اسانسها مقاوم بوده و حساسیت کمتری دارد. همچنین بر اساس نتایج بدست آمده، رابطه مستقیمی بین افزایش غلظت اسانسها با اثر ضد قارچی آنها وجود داشته اما بدلیل تاثیرلت جانبی افزودن اسانس و عصاره مانند تغییرات معنیدار در ویژگیهای ارگانولپتیک مواد غذایی، محدودیتهایی در افزایش دوز مصرفی وجود دارد.
)