تکنیک های تلقیح مصنوعی و افزایش کارایی تولیدمثلی در شترمرغ

مقدمه : با توجه به بحران کم آبی در کل دنیا و به خصوص کشور خودمان ایران ، صنایع تولیدی کم کم باید به سمتی روند که از حداقل منابع آبی حداکثر بهره را ببرند. پرورش شتر و شترمرغ  در صنایع غذایی یکی از این نوع کارهاست زیرا که پرورش این حیوانات نه به مراتع زیادی احتیاج دارد و نه آب مصرفی بالایی دارند و از آن طرف ضریب تبدیل غذایی بالایی نیز دارند. شترمرغ از خانواده سینه پهنان است و انواع مختلفی دارند که در ایران شترمرغ آفریقایی پرورش داده می شود. شترمرغ ها به منظور استفاده از گوشت ، پر ، روغن و چرم پرورش داده می شوند. روش کار :  برای انجام یک تلقیح مصنوعی موفق اولین قدم جمع آوری اسپرم است و این خود نیز مرهون پروتکلی کاربردی همراه با وسایل و تجهیزات به روز و مناسب می باشد. همچنین برای این کار به دانش رفتارشناسی پرنده نیز باید توجه ویژه ای داشت. روش های متعددی مثل استفاده از تیزر و غیره برای جمع آوری اسپرم شترمرغ وجود دارد. در مرحلهی بعد باید اسپرم ها به آزمایشگاه منتقل و از لحاظ باروری بررسی و در مرحله آخر در لوله های ذخیره اسپرم به منظور انجام تلقیح مصنوعی در فصل تولیدمثلی ذخیره می شوند. زمان و دوز اسپرم تلقیح شده در شترمرغ ها بسیار اهمیت دارد. برای یک تلقیح خوب حداقل 200 میلیون اسپرم نیاز است. بحث و نتیجه گیری : در مزارع شترمرغ نسبت نر ها و ماده ها برای تولیدمثل کارا بسیار اهمیت دارد و محدودیت ایجاد می کند. اما با روش های تلقیح مصنوعی می توان از بیشترین پتانسیل تولیدمثلی بهره برد. این تنها روش عملی برای بهبود ژنتیک ، تولید مثل کارا و تولید تخم با نطفه بهتر است.