گزارش یک مورد سارکوئید پیشرفته و منتشر در اسکروتوم یک رأس قاطر

مقدمه: سارکویید به عنوان شایعترین تومور پوستی در هر دو جنس، نژادهای مختلف تک سمیان (اسب، الاغ و قاطر) و کلیه رنگ های آنها می باشد. رایج ترین مکان های بروز این تومور نواحی با پوست نازک و کم موی سطح بدن است. اشکال مختلف آن شامل نوع پنهان، زگیلی، فیبروبلاستیک و مخلوط می باشد. روشهای درمانی آن متنوع بوده و مشکل عمده این روشها عود مجدد بعد از درمان است. مواد و روش کار: در بهار سال 1396 یک رأس قاطر نر 5 ساله با وزن حدود 400 کیلو گرم با توده ای نسبتاً بزرگ بر روی ناحیه اسکروتوم و غلاف قضیب به درمانگاه دامهای بزرگ دانشکده دامپزشکی دانشگاه آزاد اسلامی تبریز ارجاع گردید که در معاینه دمای بدن، آهنگ و تعداد ضربانات قلب و تنفس طبیعی بود و در ملامسه توده مذکور، سفت و کمی دردناک بود که همراه با مقداری خونریزی بود و ناحیه را درگیر کرده بود. حیوان با دیازپام (22/0 میلی گرم به ازای هرکیلوگرم) و زایلازین (1/1 میلی گرم به ازای هرکیلوگرم) و کتامین (2/2 میلی گرم به ازای هرکیلوگرم) بیهوش گردیده و پس از برداشت کامل توده از ناحیه، اخته هر دو بیضه نیز انجام گردید. نمونه برداری از توده برداشت شده جهت تشخیص آسیب شناسی انجام گردید. بحث و نتیجه گیری: آزمایشگاه آسیب شناسی حضور سلولهای فیبروسیت و فیبروبلاست را گزارش و نوع تومور را سارکوئید تایید نمود. سارکوئید که از تومورهای معمول در تک سمی ها است (3/1 کل گزارشات) مکانیسم ناشناخته ای دارد ولی ویروس پاپیلوما را در ایجاد آن دخیل می دانند. سارکوئیدها (زگیلی یا فیبروبلاستیک) به صورت موضعی مهاجم می باشند ولی متاستاز نمی دهند.