بررسی فراوانی آلودگی به باکتری لپتوسپیرا در بین اسب های شهرستان تال

مقدمه: لپتوسپیروز یک بیماری مشترک بین انسان وحیوانات با انتشار جهانی است که منبع اصلی آن جوندگان و حیوانات وحشی می باشند که لپتوسپیرا را در ادرار خود دفع می کنند. این بیماری در همه ی حیوانات اهلی وانسان اتفاق افتاده و موجب تب، هموگلوبینوری، زردی، سقط جنین، ورم پستان، کاهش تولید شیر، اختلالات تولید مثلی ومرگ می گردد. روش کار: در طی این مطالعه در تابستان سال1396 از 180 رأس اسب در شهرستان تالش برای تعیین شیوع سرمی عفونت لپتوسپیرا نمونه خون از ورید وداج اخذ شد. سرمها در ابتدا بارقت 1:100 با استفاده از 7 سرووار زنده لپتوسپیرا اینتروگانس شامل پومونا، کنیکولا، هارجو، بالوم، ایکتروهموراژیه، اتومنالیس وگریپوتایفوزا با آزمایش میکروآگلوتیناسیون  (MAT) مورد بررسی قرارگرفتند. میزان شیوع سرمی عفونت لپتوسپیرایی در بین اسب ها 38/33 ٪ بود. 35٪ از اسب های نر و 45٪ از اسب های ماده از لحاظ سرولوژیکی مثبت بودند و اختلاف معنی داری بین آلودگی سرولوژیک اسبهای نر و ماده وجود داشت؛ و همچنین ارتباط معنی داری بین سن و وقوع عفونت لپتوسپیرایی مشاهده شد(P<0/05). درحالی که ارتباط معنی داری بین نژاد اسبها با وقوع عفونت لپتوسپیرا وجود نداشت. بیشترین میزان آلودگی اسبها متعلق به سرووار گریپوتایفوزا 50٪ بود و در رده های بعدی تیپ های  ایکترهموراژیه 20%  و کنیکولا 16/67% وپومونا 13/33% بود. بحث و نتیجه گیری: نتایج این مطالعه مؤید این مطلب است که اکثریت عفونتهای لپتوسپیرایی نهفته و بدون علائم بالینی هستند و حضورآنتی بادی ها در غیاب وجود عفونت دلالت بر وجود ارگانیسم دراین حیوانات دارد.