تاثیرتجویز حاد و مزمن دوکوزاهگزاانوئیک اسید به موشهای سوری مقاوم به داروهای ضد صرع در مدل صرعی شش هرتز

مقدمه: بیماری صرع یک اختلال نورولوژیکی مزمن است که علی رغم کشف داروهای موثر، هنوز بیش از30 درصد از بیماران  نسبت به داروهای ضدصرع رایج مقاومند. اسیدهای چرب غیراشباع امگا 3 ازجمله دوکوزاهگزانوِئیک اسید (DHA) می توانند به عنوان مکمل همراه با درمان دارویی در صرع مقاوم مطرح باشند مواد و روش کار: جهت تجویز حاد 8 گروه موش سوری نر (10 موش در هر گروه) انتخاب شدند. 15 دقیقه بعد از تجویز DHA یا حلال آن در تمام گروه ها پروتکل شش هرتز اجرا شد و رفتارهای تشنجی ثبت گردید. در تجویز مزمن 10 گروه موش (5 گروه بعنوان تست و 5 گروه بعنوان شاهد) وجود داشت. در تمامی گروه های تست  DHA بصورت خوراکی به مدت 30 روز به موش ها گاواژ شد و در تمام گروه های شاهد موش ها 30 روز روغن کنجد دریافت کردند. در روز 31 در گروه 1 تست و شاهد تحریک 6 هرتز اعمال شد. در گروه 2 تست و شاهد لاموتریجین mg/kg25 (داخل صفاقی)، در گروه 3 تست و شاهد فنی توئین mg/kg25 (داخل صفاقی) تجویز شد. گروه های 4 و 5 تست و شاهد حلال فنی توئین یا لاموتریجین را دریافت کردند. در گروه های حاوی فنی توئین یا حلال آن 2 ساعت بعد و در گروه های حاوی لاموتریجین یا حلال آن 1 ساعت پس از تزریق تحریک شش هرتز اجرا شد و بروز تشنجات لیمبیک ثبت گردید.یافته ها: تجویز حاد DHA به تنهایی یا همراه با داروی لاموتریجین یا فنی توئین تاثیری در مهار تشنج ها نداشت. تجویز مزمن DHA زمانی که با داروی لاموتریجین یا فنی توئین همراه شد علائم تشنجی را مهار کرد. بحث: تجویز مزمن DHA موجب مهار بروز مقاومت به داروهای لاموتریجین و فنی توئین در مدل تجربی شش هرتز می گردد. مصرف مزمن DHA می تواند به عنوان راهکاری برای مهار بروز مقاومت دارویی در بیمارن مصروع مقاوم به داروهای ضد صرع مطرح باشد.