تغییرات سطوح پروتئین و آلبومین خون در موش صحرایی نژاد ویستار متعاقب مسمومیت ناشی از تزریق داخل صفاقی نانوذرات اکسید روی

نویسنده

چکیده

مقدمه: سمیت سلولی نانوذرات اکسید روی در نتیجه استرس اکسیداتیو ایجاد می گردد. افزایش تولید و تقاضا این نانومواد می تواند منجر به مواجهه ناخواسته از طریق استنشاق، جذب پوستی و گوارشی شود. این احتمال وجود دارد که نانوذرات به بافت کبد راه پیدا کنند. بنابراین، مطالعه حاضر سمیت نانوذرات اکسید روی بر میزان پروتئین و آلبومین خون ناشی از ضایعات کبدی در موش های صحرایی ویستار را بررسی می کند. روش کار: در این مطالعه تجربی، 30 موش صحرایی به طور تصادفی به 3 گروه ده تایی تقسیم شدند. برای یک دوره معین (دو بار در هفته به مدت چهار هفته) حیوانات گروه درمان 75 میلی گرم / کیلوگرم از وزن بدن نانوپارتیکل اکسید روی به صورت داخل صفاقی دریافت کردند. دو گروه دیگر به عنوان گروه کنترل و شم در نظر گرفته شدند. نمونه های خون برای آزمایش های سرولوژیکی جمع آوری شد.بحث و نتیجه گیری: طبق نتایج حاصل از این مطالعه میزان پروتئین و آلبومین خون در گروه دریافت کننده نانو ذرات اکسید روی در مقایسه با گروه کنترل کاهش یافت. کاهش میزان آلبومین نشانگر وجود ضایعات نکروتیک در کبد می باشد. با توجه به آسیب جدی ناشی از فلزات سنگین، احتیاط در مواجهه با نانوذرات اکسید روی در صنایع مختلف و محیط زیست ضروری می باشد.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

-

نویسنده [English]

  • - -

فایل ها

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار