مقاومت بالای شتر، نسبت به شرایط سخت محیط، موجب شده است تا قوانین رفاهی مربوط به این حیوان، نسبت به سایر دام‌های صنعتی، کمتر به چشم بخورد. اما این مسأله نباید دلیلی بر عدم وجود چنین قوانینی برای شتر شود؛ چرا که شتر نیز مانند سایر دام‌ها، آستانه‌ی تحملی دارد که حتما باید در نظر گرفته شود و از تحمیل فشار بیش از این آستانه جلوگیری شود. در این مقاله سعی شده است تا مدلی کاربردی برای برقراری نسبی رفاه شتر ارایه شود، تا با کمترین هزینه، بیشترین بهره‌وری از حیوان فراهم شود. این مقدار بهره‌وری در دام، قطعا با شرایط روحی و آرامش روانی حیوان ارتباط مستقیم و معنی‌داری دارد؛ که دستیابی به چنین شرایطی، با ایجاد رفاه ممکن خواهد بود. ارائه‌ی یک مدل کاربردی برای رفاه، با تکیه بر رفتارشناسی امکان‌پذیر است؛ بنابراین در این مقاله سعی شده است، تا با استفاده از رفتار شتر، به ارایه‌ی این قوانین رفاهی بپردازد. البته علاوه بر مطالب مرتبط با رفتار شتر، سعی شده است تا از سایر مقاله‌های مربوط به رفاه نیز استفاده شود. در این مقاله بخش‌های مختلفی از زندگی شتر که مرتبط با رفاه است، مورد بررسی قرار گرفته است، از جمله تغذیه شتر، موارد مرتبط با مدیریت و ضعف مدیریت (مانند بیماری‌های ناشی از ضعف مدیریت)، تولید مثل شتر، نقل و انتقال شتر و... . با توجه به وقوع خشکسالی‌های اخیر و کمبود فراوان آب و سایر منابع، پیشنهاد می‌شود تا برای تأمین موادی مانند گوشت، شیر، پشم و... از شتر به عنوان یک حیوان مولد غذا استفاده شود، که این امر، موجب صنعتی شدن پرورش شتر خواهد شد. بنابراین وجود شرایط رفاهی مناسب برای پرورش شتر در ابعاد گسترده، امری ضروری و انکارناپذیر است.
)