مقدمه و هدف: گروهی از بیماری‌های
پوستی خود ایمن هستند که توسط درجا‌ت
مختلفی از زخم، پوسته پوسته شدن، تشکیل تاول و
پاسچول مشخص میشود. این بیماری‌ها پوست
و گاهی غشا‌های موکوزی را تحت تأثیر قرار می دهند. کمپلکس پمفیگوس در
سگ و گربه غیر معمول است و تقریبا 6/0- 1% کلّ بیماری‌های
پوستی دام‌های
کوچک ارجاعی به درمانگاه‌ها را
تشکیل می دهند. در این مورد بالینی بروز کمپلکس پمفیگوس همراه با آلودگی قارچی در
یک گربه ایرانی مورد بحث قرار گرفت. مواد و روش کار: یک قلاده گربه
ایرانی 1 ساله ماده به کلینیک ارجاع شد. در معاینات
اولیه ریزش مو در ناحیه پیشانی و اطراف گوش مشاهده شد. . نمونه‌های
پوستی جهت بررسی قارچی و انگل خارجی اخذ و به
آزمایشگاه ارسال شد. با توجه به حضور اندوتریکس در لام میکروسکپی، کشت قارچ انجام
شد و درمان باگریزوفولوین صورت گرفت. 2ماه پس از مراجعه اولیه عود مجدد ضایعات
همراه با حضور زخم در محوطه دهانی و بالشتک کف دست به همراه موریزی وسیع تنه و دم
مشاهده شد. برداشت بیوپسی جهت بررسی
اختلالات اتوایمیون انجام و به آزمایشگاه ایمونو‌پاتولوژی
ارسال شد. نتیجه و بحث: با توجه به حضور
اکانتولیز در لایه دانه دار و زیر لایه شاخی و تهاجم سلولهای تک هسته‌ای
پلاسموسل و نوتروفیل در محل اتصال اپیدرم به درم، حیوان مبتلا به کمپلکس پمفیگوس
تشخیص داده شد که به نظر می‌رسد این
اختلال خود ایمن در تأخیر بهبود حیوان از آلودگی قارچی نقش داشته داشته باشد.
درمان علامتی حیوان با تجویز پردنیزولون خوراکی، متیل پردنیزولون استات تزریقی
آغاز گردید.پس از گذشت دو ماه در مراجعه بعدی علائم درماتوفایتوز بهبود یافته
بود .
)