مقدمه و هدف: سالمونلا یکی از
عوامل عفونی همه جایی در حیوانات اهلی، از جمله گوسفندان می باشد که عامل سقط های
انفرادی و مرده زایی اندمیک در بره های آلوده بوده و خسارات اقتصادی زیادی بر جای
میگذارد. در سراسر دنیا سرووار های متعددی از سالونلا عامل سقط جنین و مرگ و میر
در میش ها می باشند، از جمله سالمونلا انتریکا تحت گونه انتریکا (S. Enterica)،سالمونلا
آبورتوس اویس (S. Abortusovis)،
سالمونلا دابلین (S. Dublin)، سالمونلا
دربی (S. Derby ) و سالمونلا
برادنبورگ (S. Bradenburg) که در این
میان سالمونلا آبورتوس اویس از عوامل با اهمیت سقط گوسفند در سراسر جهان می باشد.
اورگانیسم در ترشحات واژن گوسفند آلوده و جفت جنین سقط شده وجود دارد و میتواند
باعث آلودگی گله گردد. آلودگی میش ها در دوران آبستنی باعث سقط می شود، لذا
شناسایی عوامل مختلف سقط و بررسی میزان شیوع آلودگی در مناطق مختلف در کنترل و
پیشگیری ضروری خواهد بود. مواد و روش کار: از 38 نمونه محتویات
شیردان بره های سقط شده در مناطق مختلف استان چهار محال و بختیاری نمونه برداری
شد، DNA نمونه های ارجاعی استخراج شد و آزمون PCR به منظور رد
یابی ژنوم سالمونلا روی آنها انجام گردید. نتایج و بحث : در بررسی واکنش PCR روی نمونه های
جمع آوری شده، از تعداد 38 نمونه محتویات شیردان بره های سقط شده، تعداد 9 نمونه
از نظر سالمونلا مثبت ارزیابی گردیدند. بر اساس نتایج این تحقیق میزان سقط جنین
سالمونلایی در گوسفندان استان چهار محال و بختیاری 23.68% ارزیابی
گردید.
شبنم هاشمی1و*،محمد رضا محزونیه 2،فاطمه یک تنه 3،نریمان شیخی4, . (1391). بررسی میزان شیوع سقط جنین سالمونلایی در گوسفندان استان چهار محال و بختیاری. تحقیقات آزمایشگاهی دامپزشکی, 4(1), 231-231.
MLA
شبنم هاشمی1و*،محمد رضا محزونیه 2،فاطمه یک تنه 3،نریمان شیخی4. "بررسی میزان شیوع سقط جنین سالمونلایی در گوسفندان استان چهار محال و بختیاری", تحقیقات آزمایشگاهی دامپزشکی, 4, 1, 1391, 231-231.
HARVARD
شبنم هاشمی1و*،محمد رضا محزونیه 2،فاطمه یک تنه 3،نریمان شیخی4, . (1391). 'بررسی میزان شیوع سقط جنین سالمونلایی در گوسفندان استان چهار محال و بختیاری', تحقیقات آزمایشگاهی دامپزشکی, 4(1), pp. 231-231.
VANCOUVER
شبنم هاشمی1و*،محمد رضا محزونیه 2،فاطمه یک تنه 3،نریمان شیخی4, . بررسی میزان شیوع سقط جنین سالمونلایی در گوسفندان استان چهار محال و بختیاری. تحقیقات آزمایشگاهی دامپزشکی, 1391; 4(1): 231-231.