مقدمه و هدف: گیاه چویر با نام
علمی Frulago angolata متعلق به خانواده چتریان و دارای حدود سی و
پنج گونه در سرتاسر دنیاست که حدود هفت گونه از آن در ایران رویش دارد. این گیاه
که بومی ایران و خاص منطقه غرب است از دیرباز به صورت سنتی و با افزودن به مواد
لبنی به خصوص روغن، با ایجاد طعم بسیار مطبوع از فاسد شدن آن جلوگیری و با قرار
دادن آن در لابلای گوشت برای مدتی آن را
نگهداری می کرده است. مواد و روش کار: جهت بررسی فعالیت
های ضد میکروبی غلظت های مختلف عصاره( 400mg/ ml، 200، 100،
50، 25 و 5/12) بر روی دو نوع باکتری گرم منفیEscherichia
coli,
Klebsiella
oxitoca و دو باکتری گرم مثبت Staphylococcus
oureus
,Entrococcus Faecalis از روش دیسک- دیفیوژن استفاده شد و MIC، MBC عصاره در
مقایسه با آنتی بیوتیک های تتراسایکلین و جنتامایسین تعیین گردید. نتایج و بحث : یافته های پژوهش
نتایج بررسی اثرات ضدباکتریایی عصاره این گیاه روی 4 باکتری نشان داد که حساس ترین
باکتری اشرشیاکولای با داشتن بالاترین قطر هاله عدم رشد (23 میلی متر) و MIC، 200 میلی گرم
بر میلی لیتر بود و عصاره اثرات مهارکنندگی بیشتری دبر روی باکتری های گرم منفی
نسبت به باکتری های گرم مثبت نشان داد. همچنین با کاهش عصاره خاصیت ضدمیکروبی آن
نیز کاهش پیدا کرد. در مجموع مشخص شد که عصاره چویر دارای خاصیت ضدباکتریایی
مناسبی بوده و با توجه به بومی بودن این گیاه و اثرات درمانی آن نیاز به تحقیقات
بیشتری در جهت شناسایی ویژگی های درمانی این گیاه با ارزش است.
)