بررسی میزان شیوع ضایعات کبدی نشخوارکنندگان کوچک ذبح شده در کشتارگاه پوریای شرق تهران

  مقدمه و هدف: کیست هیداتیک انتشار جهانی دارد و در جوامعی که با میزبان
واسط ارتباط دارند شیوع بیماری بیشتر است و شیوع آن نسبت مستقیم با شیوع بیماری در
حیواناتی مانند سگ ، گاو و گوسفند، بز و خوک دارد. کیست هیداتیک،دیکروسلیوم
دنتریتیکوم و فاسیولا ازانگلهای مهم وشایع در ایران بشمار می آیند. مواد و روش کار: این مطالعه ،
به بررسی میزان شیوع انگلهای کبدی در
گوسفند و بزهای کشتاری کشتارگاه پوریای شرق تهران طی سال 91-90 پرداخته است تا
بتوان با توجه به اکولوژی انگل وشرایط آب و هوایی منطقه استراتژیهای کنترل پییشگیری بیماری را بیشتر
مدنظر قرار داد. برای انجام این مطالعه 500 راس دام کشتاری در کشتارگاه
مذکور بصورت راندوم انتخاب گردید.. ابتدا برای هر نمونه ، فرم مشخصات شامل سن ،جنس
، نژاد و وضعیت ظاهری لاشه تکمیل شد، سپس دام ها بعد از کشتارمورد بررسی
ماکروسکوپی قرارگرفتند و کبد آنها از نظر
وجود انگلهای کبدی بررسی گردید. دراین مطالعه 303 راس دام آلوده به انگلهای کبدی
گزارش شد (272 راس گوسفند، 15 راس بزو16 راس یزغاله) که منجربه ضبط کبد آنها
گردید. میزان آلودگی کبد گوسفندان به فاسیولا، دیکروسلیوم و کیست هیداتیک به ترتیب
3/8%، 2/38% و1/47%
بوده است درحالیکه در بز این اعداد به ترتیب 3/1% ، 6/8%
و3/3% گزارش و ضبط گردید. دامهای آلوده بیشتر از نژادهای ورامین (4/31%)،
کردی (7/32%) و افشار(2/12%) گزارش
گردیدند دامهای آلوده از نظر سنی به سه گروه زیر یکسال، 1تا2 سال و
2تا3 سال تقسیم بندی شدند که درصد آلودگی به ترتیب 32%، 2/43%
و8/24% گزارش شد. نتایج وبحث: آنچه در این
مطالعه حائز اهمیت است، وجود ضایعات کبدی به میزان زیاد دربین دامهای کشتاری
است که منجربه حذف کبد آلوده میشود. بنظر
می رسد که ضرراقتصادی ناشی از حذف کبد رقم چشمگیری است . خسارت اقتصادی ناشی از
ضبط کبدهای آلوده به صنعت دامپروری کشوروخسارات ناشی از آلودگی انسان به این انگل
هاضرورت مبارزه با انگل های دامی و بازرسی های پس از کشتار را دوچندان می کند.