مقدمه و هدف: کنه های سخت
گروهی از بندپایان انگلی هستند که با خونخواری از مهره داران، در انتقال انواع
عوامل عفونی (باکتری، ویروس وتک یاخته)، ایجاد مسمومیت و کاهش تولیدات دامی، نقش
کلیدی دارند. این بندپایان در چرخه‌ی زندگی
خود، نه تنها حیوانات اهلی، بلکه طیف گسترده‌ای از
حیات وحش را نیز آلوده ساخته و همراه با این حیوانات، از منطقه‌ای به
منطقه دیگر گسترش می یابند. جوجه تیغی برنت(Hemiechinus
hypomelas)
یکی از پستانداران حیات وحش است که به دلیل تحرک کم در طبیعت و نیز به دلیل وجود
خارهای سطحی، میزبانی مناسب برای تکمیل چرخه‌ی کنه‌های دو
و سه میزبانه است. هدف از مطالعه حاضر، شناسایی و معرفی کنه‌های سخت
در جوجه تیغی برنت در پارک ملی بمو می باشد. مواد و روش کار: طی یک دوره دو
ساله (90 و 91)، تعداد سه قطعه جوجه تیغی در منطقه بمو زنده گیری و به آزمایشگاه
انگل شناسی دانشکده دامپزشکی شیراز منتقل شدند. پس از بی هوشی، باکمک پنس ظریف،
ضمائم دهانی با حرکات چرخشی آرام، از کانل گوش وبین خارها جدا و به محلول الکل
گلیسیرین منتقل شدند. شناسایی کنه ها با توجه به ویژگی های ریخت شناسی در زیر
میکروسکوپ تشریح و با استفاده از کلیدهای تشخیصی معتبر در حد گونه انجام گردید. نتایج و بحث: درمجموع 27 نمونه
کنه شامل سه جنس همافیزالیس (15 مورد) ریپی سفالوس (11 مورد) و هیالوما (یک مورد)
شناسایی شدند. از نظر وفور گونه ای، همافیزالیس کونسینا (15 مورد)، فراوانترین
گونه بود. سایر گونه‌ها به ترتیب عبارت بودند از : ریپی سفالوس سانگینوس (9
مورد)، ریپی سفالوس تورانیکوس (2 مورد) و هیالوماآسیاتیکوم آسیاتیکوم ( یک مورد).
گونه ی مشترک در هر سه میزبان، ریپی سفالوس سانگینوس بود. با توجه به قابلیت این
گونه در انتقال بیماری تولارمی و نیز شناسایی آنتی بادی های ضد فرانسیسلاتولارنسیس
در جوجه تیغی (یکی از مخازن بیماری در حیات وحش ایران)، انجام مطالعات بیشتر در
این زمینه، ضروری بنظرمی رسد.
)