مطالعه میزان آلودگی و شدت ضایعات کبدی ناشی از مهاجرت لاروهای تنیا هیداتیژنا در گوسفند

نویسندگان

چکیده

 مقدمه و هدف: سیستی سرکوس
تنیاکولیس مرحله لاروی تنیا هیداتیژنا می باشد که حضور آن در نشخوارکنندگان اهلی و
وحشی در سراسر جهان گزارش شده است. این سیستی سرکوس یک انگل شایع گوسفند در ایران
می باشد. هدف از انجام این مطالعه تعیین میزان آلودگی و شدت ضایعات کبدی ناشی از
مهاجرت لارو های تنیا هیداتیژنا در گوسفند می باشد.  مواد و روش کار: این تحقیق بر روی
لاشه 340 گوسفند انجام گرفت که 259 راس در کشتارگاه نجف آباد و 81 راس در کشتارگاه
صنعتی جونقان ذبح شده بودند. بعد از ذبح حیوانات، محوطه صدری، شکمی و سطح سروزی
ارگان ها جهت یافتن کیست های سیستی سرکوس تنیاکولیس بررسی شد و تعداد کیست ها و
محل آن ها ثبت گردید. جهت مطالعه خصوصیات میکروسکوپی مسیرهای مهاجرت لارو تنیا
هیداتیژنا در بافت کبد، بر اساس مشخصات ماکروسکوپی از تعدادی از آن ها نمونه
برداری و اسلایدهای آسیب شناسی به روش متداول تهیه شدند. نتایج و بحث: در مطالعه
ماکروسکوپی میزان آلودگی به سیستی سرکوس تنیاکولیس در کشتارگاه صنعتی جونقان و نجف
آباد به ترتیب 30 مورد (37%) و 65 مورد (48/25%)
بود. این کیست ها در نواحی آناتومیکی مختلف مشاهده شد که شامل کبد، مزانتر،
چادرینه، پرده صفاق و دیافراگم بود. کبد گوسفندان آلوده چندین کانال مارپیچ به رنگ
سفید متمایل به خاکستری نشان دادند. در بررسی هیستوپاتولوژی نکروز کازئوز و آهکی
شدن در ناحیه مرکزی کانال های مهاجرت وجود داشت. تعداد زیادی سلول های ماکروفاژ و
غول پیکر در اطراف منطقه نکروز مشاهده شد. این ساختارها توسط بافت همبند کلاژنه که
در آن لنفوسیت ها و پلاسما سل ها نفوذ کرده بودند، احاطه شده بود. جهت طبقه بندی
شدت ضایعات کبدی در کشتارگاه صنعتی جونقان، تعداد کانال های مهاجرت در سطوح کبد
شمارش شده و به سه درجه خفیف (کم تر از پنج مسیر مهاجرت)، متوسط (بین پنج تا ده
مسیر مهاجرت) و شدید (بیشتر از ده مسیر مهاجرت) طبقه بندی گردید که به ترتیب در
19/76%، 05/19%
و 76/4%
از موارد مشاهده شد. نتایج این مطالعه نشان داد که آلودگی با لارو های تنیا
هیداتیژنا می تواند باعث ضرر اقتصادی گردد و برنامه های کنترل این بیماری توصیه و
تأکید می شود.    

کلیدواژه‌ها