بررسی فراسنجه های خونی یک قطعه مرغ بومی مبتلا به استئوپتروزیس ارجاعی به بخش پرندگان بیمارستان دامپزشکی دانشگاه شهید چمران اهواز

 مقدمه و هدف: بیماری
استئوپتروزیس یک بیماری غیر معمول و نادر است که عامل آن یک رتروویروس از گروه
لکوز/سارکوم است. این بیماری عمدتاً استخوان های بلند بخصوص استخوان های بال و
پاها را درگیر می کند. تزاید بیش از حد استئوبلاست ها و شکل گیری بافت های جدید
استخوانی منجر به ضخیم شدن دیافیز استخوانهای بلند می گردد. انسداد حفره
مغزاستخوان سرانجام سبب کم خونی خواهد شد. تشخیص استئوپتروزیس عموماً از روی ظاهر
ضخیم استخوان های بلند امکان پذیر است. مواد و روش کار: در مهرماه سال 91 یک قطعه مرغ بومی 145 روزه با
علائم آشکار درگیری با استئوپتروزیس به بخش پرندگان بیمارستان دامپزشکی دانشگاه
شهید چمران اهواز ارجاع شد. از این مورد خونگیری از ورید بال انجام شد و خون در دو
قسمت سرم و خون همراه با ماده ضد انعقاد برای بررسی فراسنجه های خونی و شمارش سلول
های خونی مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج و بحث: درصد هماتوکریت
27 و درصد رتیکولوسیت ها 35/1 گزارش شد. تعداد گویچه های قرمز خون، لنفوسیت ها،
مونوسیت و ائوزینوفیل ها در محدوده ی طبیعی گزارش شد. تعداد کل گلبول های سفید خون
27390 درهر میکرولیتر خون شمارش شد، که در محدوده طبیعی قرار می گیرد اما تعداد
هتروفیل ها 16982 عدد در هر میکرولیتر خون شمارش شد که بیشتر از محدوده طبیعی می
باشد. در بخش بیوشیمی خون، کلسیم و توتال پروتئین در محدوده طبیعی بود، گلوکز خون
کمتر از میزان طبیعی و فسفر بیش تر از محدوده ی طبیعی گزارش گردید.گسترش های خونی
که بر روی لام، برای بررسی مرفولوژیک سلولهای خونی تهیه شدند به دقت مطالعه شدند و
اثری از سلول های خونی غیر معمول و غیر طبیعی یافت نشد.