مقدمه و هدف: آنزیم
آسپاراژیناز به دلیل دارا بودن خاصیت آنتی نئوپلاستیک، در فرایند شیمیدرمانی حائز
اهمیت میباشد. هدف این تحقیق، جستجو و معرفی آنزیمهای
ال-آسپاراژیناز خارج سلولی تولید شده توسط جنس باسیلوس میباشد که
بطور بالقوه میتوانند خصوصیات سرولوژیک مطلوبتر و
عوارض جانبی کمتری نسبت به انواع تجاری رایج داشته باشند. مواد و روش کار: گونههای باسیلوس
جدا شده از نمونه خاک غنی از پروتئین، در محیط کشت M9 تغییر یافته
کشت داده شدند. کلنیهای تولید کنندهی آنزیم
مورد نظر، بر اساس تغییر رنگ محیط متمایز گردیدند. سپس آنزیم تولید شده، خالص سازی
گشته و میزان فعالیت آن مورد بررسی قرار گرفت. همچنین وزن مولکولی آنزیم اندازهگیری
شد. باسیلوسهای تولید کننده آنزیمِ دارای فعالیت مطلوب، با روش
مولکولی مورد شناسایی قرار گرفتند. نتایج و بحث: در این تحقیق
سویههای جدید باسیلوس تولید کننده آنزیم ال-آسپاراژیناز
شناسایی گشته و خصوصیات کلی آنزیمهای
استخراجی ثبت گردید. در حال حاضر، پس از انسان، دومین گروه عمده مصرف کننده آنزیم
آسپاراژیناز، دام و حیوانات خانگی مبتلا به لوسمی لنفوبلاستی حاد (ALL) میباشند.
از آنجا که ال-آسپاراژینازهای جدا
شده از باکتریهای مختلف دارای اثرات ضد سرطانی و اثرات جانبی متفاوتی میباشند،
جستجو برای یافتن میکروارگانیسمهای
تولید کننده این آنزیم، یکی از راههای
اصلی جهت دستیابی به آنزیمی با خصوصیات درمانی ایدهآل
محسوب میگردد.
علی ناظمی۱، سعید غلامیان۲*، میر ساعد میری نرگسی۳, . (1391). جداسازی آنزیم ضد سرطان ال- آسپاراژیناز جهت درمان بیماری ALL در انسان و دام از باسیلوسهای خاکهای غرب مازندران. تحقیقات آزمایشگاهی دامپزشکی, 4(1), 138-138.
MLA
علی ناظمی۱، سعید غلامیان۲*، میر ساعد میری نرگسی۳. "جداسازی آنزیم ضد سرطان ال- آسپاراژیناز جهت درمان بیماری ALL در انسان و دام از باسیلوسهای خاکهای غرب مازندران", تحقیقات آزمایشگاهی دامپزشکی, 4, 1, 1391, 138-138.
HARVARD
علی ناظمی۱، سعید غلامیان۲*، میر ساعد میری نرگسی۳, . (1391). 'جداسازی آنزیم ضد سرطان ال- آسپاراژیناز جهت درمان بیماری ALL در انسان و دام از باسیلوسهای خاکهای غرب مازندران', تحقیقات آزمایشگاهی دامپزشکی, 4(1), pp. 138-138.
VANCOUVER
علی ناظمی۱، سعید غلامیان۲*، میر ساعد میری نرگسی۳, . جداسازی آنزیم ضد سرطان ال- آسپاراژیناز جهت درمان بیماری ALL در انسان و دام از باسیلوسهای خاکهای غرب مازندران. تحقیقات آزمایشگاهی دامپزشکی, 1391; 4(1): 138-138.