القا آسیب در بیضه توسط اتانول و ارزیابی اثر ملاتونین بر ترمیم و شاخص های دستگاه تولید مثلی

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانش آموخته دانشکده دامپزشکی، دانشگاه سمنان ،سمنان، ایران

2 استادیار گروه آموزشی درمانگاهی دانشگاه سمنان، ایران

3 Department of Basic sciences, Faculty of Veterinary Medicine, University of Semnan, Semnan, Iran

4 گروه پاتوبیولوژی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه سمنان، سمنان، ایران

5 گروه علوم پایه، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه سمنان، سمنان، ایران

10.22075/jvlr.2025.36484.1146

چکیده

هدف از این مطالعه بررسی اثر آنتی اکسیدانی ملاتونین بر کاهش آسیب اکسیداتیو الکل در بیضه رت های بالغ است. در این پژوهش، حیوانات تحت مطالعه به چهار گروه تقسیم شدند: گروه 1 (کنترل منفی): دریافت روزانه نرمال سالین خوراکی (gr/kg 3) و تزریق داخل صفاقی نرمال سالین به مدت 28 روز. گروه 2 (کنترل مثبت): القای آسیب اکسیداتیو بیضه با مصرف روزانه محلول 30% اتانول خوراکی (gr/kg 3) و تزریق داخل صفاقی نرمال سالین به مدت 28 روز. گروه 3 (مداخله پیش‌گیری با دوز تحت‌بالینی ملاتونین): مصرف روزانه اتانول (gr/kg 3) به همراه تزریق داخل صفاقی ملاتونین با دوز mg/kg 5 برای پیش‌گیری از آسیب اکسیداتیو به مدت 28 روز. گروه 4 (مداخله پیش‌گیری با دوز بالینی ملاتونین): مصرف روزانه اتانول (gr/kg 3) به همراه تزریق داخل صفاقی ملاتونین با دوز mg/kg10 به مدت 28 روز. برای حلالیت ملاتونین از اتانول 1% استفاده شد. پس از پایان طرح از رت ها خونگیری شد و غلظت تستسترون با روش CLIA اندازه گیری شد. بعد از آسان کشی بیضه ها خارج و بعد از وزن کشی در محلول بافر فرمالین 10% به مدت 72 ساعت فیکس شد و متعاقب عمل آوری با شیوه های استاندارد بافت شناسی و قالب گیری توسط پارافین، مقاطعی به ضخامت 5 میکرون تهیه شد و بعد از رنگ آمیزی H&E مورد مطالعه هیستومورفومتری قرار گرفت. اتانول باعث کاهش معنی دار وزن بیضه، غلظت تستوسترون سرم و پارامترها ی هیستومورفومتریک در مقایسه با گروه کنترل منفی شد. درمان با ملاتونین با دوز تحت بالینی منجر به افزایش معنی دار وزن بیضه، غلظت تستوسترون سرم و میانگین تعداد سلول های اسپرماتوسیت اولیه و اسپرماتید در مقایسه با گروه کنترل مثبت شد ولی سایر پارامتر های هیستومورفومتریک تغییر معنی دار نداشت. درمان با ملاتونین با دوز بالینی منجر به افزایش معنی دار وزن بیضه، غلظت تستوسترون سرم و کلیه پارامتر های هیستومورفومتریک در مقایسه با گروه کنترل مثبت شد. به نظر می رسد که تجویز داخل صفاقی ملاتونین با دوز بالینی به مدت 28 روز، عامل مهمی جهت بهبود آسیب اکسیداتیو در بافت بیضه می باشد و این عمل از طریق کاهش استرس اکسیداتیو صورت می گیرد.

کلیدواژه‌ها

موضوعات


عنوان مقاله [English]

Ethanol-induced testicular injuries and evaluation of melatonin's effect on repair and reproductive system

نویسندگان [English]

  • Mohammad Hesam Beidokhti Nejad 1
  • hamidreza mohammadi 2
  • Javad Ahmad Panahi 3
  • Sahar Qaffari Khaligh 4
  • keyvan Keramati 5
1 Faculty of Veterinary Medicine, Semnan University, Semnan, Iran
2 Department of Clinical science, Semnan University, Semnan, Iran
3 گروه علوم پایه، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه سمنان، سمنان، ایران
4 Department of Pathobiology, Faculty of Veterinary Medicine, University of Semnan, Semnan, Iran
5 Department of Basic sciences, Faculty of Veterinary Medicine, University of Semnan, Semnan, Iran
چکیده [English]

The aim of this study is to evaluate the antioxidant effect of melatonin on reducing the oxidative damage of alcohol in the testes of adult rats. In this study, the animals under investigation were divided into four groups : Group 1 (negative control): Daily administration of normal saline orally (3 gr/kg) and intraperitoneal injection of normal saline for 28 days; Group 2 (positive control): Induction of testicular oxidative damage using a daily oral dose of 30% ethanol solution (3 gr/kg) and intraperitoneal injection of normal saline for 28 days; Group 3 (intervention with subclinical dose of melatonin): Daily oral administration of ethanol (3 gr/kg) along with intraperitoneal injection of melatonin at a dose of 5 mg/kg to prevent oxidative damage for 28 days; Group 4 (intervention with clinical dose of melatonin): Daily oral administration of ethanol (3 gr/kg) along with intraperitoneal injection of melatonin at a dose of 10 mg/kg for 28 days. 1% ethanol was used for melatonin solubility. At the end of the study, blood samples were taken from rats and testosterone concentration was measured by CLIA method. The testes were removed and after weighing, they were fixed in 10% formalin buffer solution for 72 hours. After processing with standard histological methods and paraffin molding, sections with a thickness of 5 microns were prepared and after H&E staining, the his tomorphometric study was performed. Ethanol significantly reduced testicular weight, serum testosterone concentration, and histomorphometric parameters compared to the negative control group. Combined treatment of melatonin with subclinical dose and ethanol resulted in a significant increase in testicular weight, serum testosterone concentration, and mean number of primary spermatocytes and spermatids compared to the positive control group, but other histomorphometric parameters did not change significantly. Combined treatment of melatonin with clinical dose and ethanol resulted in a significant increase in testicular weight, serum testosterone concentration, and all histomorphometric parameters in comparison with the positive control group. It seems that intraperitoneal administration of melatonin at a clinical dose for 28 days is an important factor in improving oxidative damage to testicular tissue by reducing oxidative stress.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Testicular injuries
  • Melatonin
  • Reproductive System