بررسی شیوع نیوکاسل در فصول زمستان و تابستان در سطح مرغداری های شهرستان سمنان

 مقدمه و هدف: بیماری نیوکاسل از مهمترین بیماری های عفونی و
واگیردار طیور است که با علائم تنفسی و اغلب با اختلالات عصبی و گوارشی همراه است.
تراکم زیاد واحدهای پرورش مرغ و عدم رعایت اصول بهداشتی و قرنطینه ای از دلایل
اصلی شیوع این بیماری به خصوص در فصل زمستان است. نیوکاسل همواره به عنوان یکی از
مهمترین عوامل تهدید کننده طیور صنعتی و سنتی مطرح بوده و خسارات هنگفتی را به
هنگام شیوع به این صنعت وارد می سازد. مواد و روش کار: جهت مطالعه روند
شیوع این بیماری پس از هماهنگی های لازم با آزمایشگاه دامپزشکی آریا وتهیه ی
پروپوزال لازم، جهت بررسی روند شیوع ابتدا ماههای فصل زمستان 90 به عنوان شاخصی از
یک فصل سرد و سپس ماههای تابستان 91 به عنوان شاخصی از یک فصل گرم انتخاب
گردیدند.با مطالعه آمارهای ابتدایی موجود در منطقه، حداقل اندازه نمونه جهت این
بررسی میدانی محاسبه و سپس اقدام به اخذ نمونه گردید.داده های اخذ شده (شامل
حداقل،حداکثر،میانگین وضریب تغییرات)پس از وارد کردن در اکسل، ابتدا مورد ارزیابی
نرمال قرار گرفته و سپس در یک طرح کاملا تصادفی نامتعادل(CRD) با تعدد
مشاهدات توسط برنامه نرم افزاری SASو در
رویه مدلهای عمومی خطی (GLM) مورد آنالیز واریانس قرار گرفته و سپس میانگین های هر دسته توسط آزمون چند
داده ای دانکن در سطح 5%مقایسه گردید. نتایج و بحث : با مقایسه فصلی
تیترهای نیوکاسل اخذ شده(340 نمونه در زمستان و 214 نمونه در تابستان) مشخص گردید
که شدت شیوع این بیماری در تابستان کمتر از زمستان بوده(27/5 و75/4 به ترتیب برای
فصول زمستان و تابستان) و دارای تفاوت آماری معنی داری با یکدیگر می
باشند(05/0>P). با بررسی ماهانه ی تیتر همین بیماری
مشاهده می شود که در فصل زمستان نیز بیماری در اسفند نسبت به دو ماه دیگر یعنی دی
و بهمن بالاتر بوده (05/0>P) که به احتمال زیاد دلیل این امر تراکم و
رشد بالای جوجه ها در سالن می باشد که با بررسی سن گله ها مشخص شد که اکثریت این
تیترگیری در اواخر دوره پرورش و اکثرا در دوره ی Finisher بوده است.
همچنین با بررسی ضرایب تغییرات تیتر این بیماری در ماههای مختلف65 /25 >cv>16/18 می
باشد.