بررسی اثرات آسیب شناسی رابدو وبروس عامل ویرمی بهاره کپور (SVCV) در ماهیان حوض(Carassius auratus ) پرورشی

نویسندگان

چکیده

 بیماری ویرمی بهاره کپور(SVC) یک عفونت حاد
رابدوویروسی است که در گونه های مختلف کپورماهیان و گربه ماهیان باعث ایجاد
خونریزی و ویرمی واگیر دار می گردد. در این مطالعه به منظور بررسی اثرات آسیب
شناسی ناشی از رابدوویروس کارپیو بر بافت های ماهیان قرمز(Carassius
auratus
) پرورش یافته در داخل کشور تعداد 120 قطعه بچه ماهی قرمز با وزن 10-3 گرم در 3
تیمار 20 تایی با دو تکرار شامل تیمار تزریق، حمام و کنترل منفی پس از آداپتاسیون
به مدت 2 ساعت با سویه استاندارد ویروس عامل ویرمی بهاره چالش داده شده و به مدت 4
هفته نگهداری گردید. در این مدت نمونه برداری از بافت های ماهیان بیحال و دارای
علایم بیماری جهت بررسی تغییرات آسیب شناسی صورت گرفت. در هر دو روش مواجه سازی تغییرات آسیب شناسی شامل پرخونی،
خونریزی، نکروز کانونی و واکئولاسیون گسترده در پارانشیم کبد و در بافت طحال
پرخونی و افزایش تعداد ملانوماکروفاژها(MMC) دیده شد.
بافت کلیه به شدت تحت تأثیر قرار گرفته و علائم مختلفی از جمله خونریزی شدید،
پرخونی، نکروز توبولهای کلیوی، التهاب و تجمع ماده هیالن در مناطق مختلف بافت کلیه
و حضور ملانوماکروفاژها مشاهده گردید. دربافت مغز، پرخونی خفیف، نکروز،
واکئولاسیون و تهاجم لنفوسیت ها به صورت پراکنده دیده شد. در بافت شبکیه چشم و
روده تغییرات آسیب شناسی واضحی مشاهده نگردید. در مقاطع آبشش، هایپرپلازی و
هایپرتروفی سلولهای اپیتلیال آبشش و چسبندگی لاملاهای ثانویه و حالت چماقی شدن و
پرخونی در لاملاهای ثانویه واضح بود. نتایج حاکی از حساسیت شدید ماهیان قرمز
پرورشی به این بیماری بوده و تفاوت معنی داری بین دو تیمار تزریق و حمام مشاهده
نگردید.  

کلیدواژه‌ها